Kościół Nawiedzenia NMP we wsi Mikielewszczyzna

Parafii i świątynie

Dekanat Mosty
Кościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny został pobudowany na miejscowym cmentarzu w 1823 r. ze środków Bogumiły Butowt-Andrzejkowicz z rodu Gromyków jako filialny parafii Mosty. Kościół został konsekrowany 8 września 1826 r. W 1878 r. świątynia została rekonstruowana, wtedy dobudowano do niej wieżę i narteks. W 1911 r. kościół otrzymał status centrum samodzielnej parafii. Liczba wiernych parafii Mikielewszczyzna przed II wojną światową wynosiła ponad 1300 osób.
   Władze sowieckie odebrały wiernym tylko budynek plebanii, kościół był czynny i nawet otrzymał status pomnika architektury.
Świątynia znajduje się we wschodniej części wsi, za nią pobudowano murowaną piętrową plebanię. Kościół został pobudowany z kamienia ciosowego i cegły (ceglane elementy zewnętrznej dekoracji – pilastry, listwy okien, gzymsy itd. – otynkowane i pobielone) w stylu klasycyzmu. Świątynia prostokątna w planie z prostokątną apsydą, w której znajduje się zakrystia, jest pokryta dwuspadowym blaszanym dachem. Fasadę główną wieńczy belkowanie z niedużym trójkątnym frontonem, nad którym unosi się czworokątna wieża-dzwonnica pod profilowaną kopułą w stylu późnego klasycyzmu. Portal wejściowy ozdabiają symbole chrześcijańskie, nad drzwiami widnieje się nadpis po łacinie: "ET VERBUM CARO FACTUM EST" ("I Słowo ciałem się stało").
   Wnętrze kościoła jest pokryte płaskim otynkowanym sufitem, rozpisanym pod żyrandolami i kasetonami rozetami w stylu klasycyzmu (pilastry, gzymsy, fryzy). Ściany wewnątrz kościoła rozpisane są techniką grisaille. Ciekawe, że w metopach fryzu znajduje się kilkadziesiąt jednakowych wizerunków aniołków, każdy z nich trzyma w rękach sakralny lub muzyczny przedmiot: monstrancję, kielich, całun, mitrę, trąbkę, baraban itd.
   W kościele znajdują się trzy dwupoziomowe ołtarze, namalowane na ścianie ołtarzowej w postaci iluzorycznego malowidła. W ołtarzu głównym mieści się obraz Spotkania Dzieci – Jana Chrzciciela i Jezusa (na górze – obraz Boga Stwórcy), w lewym ołtarzu bocznym – obraz św. Judy Tadeusza i figurka Matki Bożej Fatimskiej (na górze – Matka Boża Częstochowska), w prawym – obraz św. Antoniego i figura Najświętszego Serca Pana Jezusa (na górze – Matka Boża Ostrobramska). Między ołtarzami namalowane są konchowe nisze z figurami św. Piotra (zlewa) i św. Pawła. Chóry organowe opierają się na trójprzęsłową arkę. Pod kościołem znajdowała się niegdyś krypta, która teraz jest zamurowana.    Terytorium kościelne wraz z cmentarzem są obniesione niewysokim ogrodzeniem z kamienia ciosowego z bramą wejściową w postaci dwóch ceglanych i otynkowanych niskich słupów. Za apsydą kościoła wśród nagrobków znajduje się kapliczka, lecz do jakiej rodziny ona należała, na razie nie jest ustalone. Pobudowana została w XIX w. z cegły i otynkowana; wyraźnych stylowych cech nie posiada, nakryta jest dachem walmowym.