Катэхеза са «СЛОВАМ»

“...Прыйдзі ў сваёй моцы і сіле, радасцю напоўні мяне”

Амаль кожнае дзіця на пытанне, ці хоча яно быць дарослым, адкажа “так”. Мы марым аб даросласці. Мы ўсе хочам быць дарослымі не толькі па гадах, але і па розуме, мудрасці. Мы хочам быць разважлівымі, мужнымі, справядлівымі. Часта кажам: “Я ўжо не дзіця”. Гэта натуральны парадак рэчаў, але было б вельмі дрэнна, калі б такі дарослы чалавек у сваёй веры быў бы як малое дзіця. Наша вера павінна сталець разам з намі, бо вера малога дзіцяці, падлетка, дарослага чалавека і асобы ў пажылым узросце вельмі розная.
    Чалавечае жыццё падзелена на перыяды, якія часта напоўнены няведаннем, бунтам, стрэсам, пытаннямі, радасцю і расчараваннямі. Езус Хрыстус праз паслугу каталіцкага Касцёла прагне спадарожнічаць кожнай важнай хвіліне чалавечага жыцця і ўзмацняць іх сваёй ласкай. Калі дзіця прыходзіць на свет, усе блізкія і родныя цешацца дару новага жыцця, таксама і Пан Бог праз сакрамант святога хросту прымае гэтае дзіця за сваё, і з гэтай хвіліны яно можа ўжо называць Бога Бацькам. Калі дзіця пачынае адрозніваць дабро ад зла, цікавіцца Богам і глыбей уваходзіць у Божыя таямніцы, прыходзіць Хрыстос у сакраманце пакаяння і Эўхарыстыі, каб узмацніць чалавека сваім Найсвяцейшым Целам на дарозе веры і пазнання свету. Калі чалавек перажывае розныя пакуты, выкліканыя хваробай, Хрыстос спяшаецца з ласкай аздараўлення, суцяшэння і духоўнай падтрымкі ў сакраманце намашчэння хворых. Да маладога чалавека, які часам не знаходзіць сабе месца дома, якому здаецца, што бацькі яго не разумеюць, не прымаюць яго таварыства, сэрца якога часам напаўняецца бунтам і нянавісцю, Бог прыходзіць з дарамі Святога Духа ў сакраманце канфірмацыі, задавольваючы ўсе жаданні, лагодзячы бунты і гарантуючы: “Хопіць табе маёй ласкі”. †

Сярод сямі сакрамантаў Касцёла хрост называюць першым. Гэта не выпадкова – ён абавязковы для прыняцця ўсіх астатніх сакрамантаў. У сувязі з гэтым хрост называюць брамай усіх сакрамантаў. Праз яго мы вызваляемся ад граху, становімся Божымі дзецьмі і далучаемся да Касцёла.

Ці быў хрост выдуманы Касцёлам?
    Сёння ўсё часцей можна сустрэць сцвярджэнне, што хрост быў выдуманы Касцёлам як рытуал, які павінен паказваць прыналежнасць чалавека да гэтага Інстытута, або нават, што хрост быў “пазычаны” хрысціянствам з іншай рэлігіі. Бясспрэчна, што ў многіх язычніцкіх рэлігіях існавалі рытуалы рэлігійнага абмывання, набліжаныя па сваёй форме да сакраманту хросту. Так, напрыклад, у рэлігіях старажытнага Вавілона, Егіпта, Грэцыі ці Індыі прысутнічаў абрад рэлігійнага абмывання як сімвал маральнага ачышчэння. У іудаізме ж да сённяшняга дня практыкуецца рытуальнае абмыванне ад бруду. †