Jaka jest prawdziwa miłość? Jakim będzie twój wybranek, wybranka? Jak będzie wyglądało twe życie małżeńskie? Oczywiście, małżeństwo ma być zawarte z miłości! Co można zrobić już dziś, by było ono udane

Jaka jest prawdziwa miłość?

Człowiek łączy w sobie dwa światy – duchowy i materialny, duszę i ciało. Miłość między kobietą a mężczyzną zawiera trzy elementy: uczuciowość, duchowość i cielesność. Dla zakochania są charakterystyczne silna sympatia i przywiązanie uczuciowe, zachwyt i ogrom radości z powodu przebywania pary ze sobą.  Zakochanie jest jednym z najpiękniejszych uczuć danych człowiekowi. Jeśli jest ono czyste, staje się  źródłem inspiracji do tworzenia dobra, przecież dla zakochanego świat jest piękny. Jednak to uczucie nie trwa zbyt długo. W jego miejsce ma przyjść miłość.  Miłość jest często mylona z uczuciem zakochania bądź pociągiem fizycznym. Jednak miłość jest czymś znacznie większym. W miłości ważnym jest wybór woli, chęć  czynienia bliskiej osobie dobra i bezinteresowne poświęcenie się, by uczynić tę osobę szczęśliwą. †

Pan Bóg mówi o miłości: „Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest, miłość nie zazdrości,  nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję (1 Kor 13, 1-1).
    Seksualność człowieka, w odróżnieniu od instynktu u zwierząt, nie jest czymś wyłącznie  biologicznym. Dotyczy przede wszystkim wnętrza ludzkiej osoby. Ludzka seksualność jest wzbogacona o miłość i  wierność w nierozerwalnym związku aż do samej śmierci.  Jest ona też wzajemnym darem małżonków – całkowitym i bezinteresownym, otwartym na poczęcie nowego życia.
   Prawdziwa miłość jest podporządkowana Panu Bogu i Jego przykazaniom, ponieważ Pan Bóg jest Miłością. Przykazania Boże uczą nas, jak naprawdę kochać drugiego człowieka. Miłość w ogóle nie  ma nic wspólnego z wykorzystywaniem innej osoby. Ona potrafi czekać. W prawdziwej miłości chodzi nie  o natychmiastowe zaspokojenie egoistycznego pożądania, lecz o to, jak tę drugą kochaną osobę obdarzyć wszystkim najlepszym – a to zawiera w sobie bogaty wachlarz duchowej troski o ukochanego. Kochać to znaczy życzyć kochanej osobie wszystkiego najlepszego, szanować jej duchowe i moralne zasady i ideały.  Kochać to znaczy dążyć do uszczęśliwienia wybranka, nie robić tego, co mu może przysparzać ból i cierpienie. Prawdziwa miłość  bierze na siebie odpowiedzialność za wszystkie swe uczynki, nie pozwala wbrew prawu (nie będąc jeszcze małżonkami) ingerować w  czystość i intymność kochanej osoby. Dla tego, kto kocha naprawdę, kochany człowiek jest o wiele ważniejszy niż zadowolenie pożądania. Pan Jezus powiedział: „ Z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu” (Mt 12, 36), nie mówiąc już o bawieniu się uczuciami innej osoby i  niedozwolonej bliskości przedmałżeńskiej.     Małżeństwo jest poprzedzane okresem  przyjaźni i kontaktów, służących wzajemnemu poznaniu się. Przecież decyzja o zawarciu związku małżeńskiego powinna być świadoma, przemyślana i wolna. By nie pomylić się z wyborem człowieka, należy go dobrze poznać. W tym momencie należy połączyć uczucia z trzeźwym myśleniem. Należy poznać rodzinę człowieka, z którym ma się zamiar związać życie, jego przyjaciół i otoczenie.  Poznać jego ideały, poglądy na życie i na rodzinę, hierarchię wartości,  zainteresowania i charakter. Czy można mu ufać? Czy razem jest wam dobrze i ciekawie? Czy ma do ciebie szacunek? Akceptuje cię taką, takim, jakim jesteś? Czy potrafi z czegoś zrezygnować w imię waszej przyjaźni? Czy ta osoba jest dojrzała pod względem psychicznym? Czy panuje nad swymi emocjami w trudnych i nieoczekiwanych sytuacjach? Czy potrafi w sposób umiarkowany wyrażać swe uczucia? Czy jest odpowiedzialna za swe słowa i uczynki? Czy jest pracowita? Jaki traktuje swych rodziców, rodzeństwo, osoby starsze i chore? Przecież w taki sam sposób będzie traktowała ciebie. Zanim zapadnie decyzja zawarcia z kimś związku małżeńskiego, należy wszystko dobrze przemyśleć, przecież z tą osobą masz związać swe życie na zawsze!     Należy, byś również był człowiekiem dojrzałym, ponieważ   swego wybranka  wiążesz ze sobą na całe życie. Czy masz zamiar uczynić swego męża (żonę) oraz waszych przyszłych dzieci szczęśliwymi?  Czy jesteś gotów przyjąć ich takimi, jakimi są,  ze wszystkimi zaletami i wadami, przecież każdy z nas – ty również! – ma jakieś wady? Czy zarabiasz sobie na życie? Czy jesteś świadom tego, że  rodzinę należy utrzymywać z własnej pracy, nie licząc na pomoc rodziców? Czy jesteś odpowiedzialny  za swoje decyzje i obietnice?     Co może być przeszkodą we wzajemnym poznawaniu się dwóch ludzi? Niestety, zakochanie i namiętność nie pozwalają widzieć innego człowieka takim, jakim on jest w rzeczywistości. Namiętność na jakiś czas człowieka oślepia. Jednak jeśli zakochani nie przekraczają  dozwolonych granic,  to nawet gdy zrozumieją, ze nie pasują do siebie, ich rozstawanie, owszem, będzie bolesne, ale nie przerodzi się w tragedię. Jeśli zaś w okresie przyjaźni pojawiła się bliskość intymna,  wzajemne poznanie się  bardzo hamuje. Chłopiec i dziewczyna tracą możliwość  swobodnego obcowania się , stają się mniej  zdolni do tworzenia obiektywnego zdania jeden o drugim. Rozstanie w takim przypadku jest prawdziwą tragedią: namiętne pożądanie zmienia się  uczuciem bycia oszukanym, wzajemnymi pretensjami - przecież ci dwoje  zbyt dużo dali i zbyt dużo stracili. Takie zranienia goją się długo i boleśnie, stają się podstawą do stanu depresyjnego, zwłaszcza u dziewczyn. Niektórym łamie to całe życie: później nie mogą wybaczyć sobie takiego błędu.
        Seksualne stosunki przedmałżeńskie mogą doprowadzić do poczęcia dziecka. To radosne  wydarzenie, jakim jest oczekiwanie na dziecko, staje się wtedy katastrofą. Wielu w tym momencie popełnia straszną zbrodnię – zabija swe niewinne dziecko.  To  już nigdy nie zostanie zapomniane i będzie ciążyć przez całe życie. Jeśli zaś młodzi ludzie z powodu ciąży postanawiają pobrać się, ta decyzja nie jest wolna, lecz podporządkowana danej sytuacji. Jak wskazują dane, większość małżeństw, zawartych z tego powodu, w przyszłości się rozpada.
        Jeśli jednak chłopiec i dziewczyna, którzy zbyt wcześnie przyswoili sobie prawa pożycia małżeńskiego, decydują się na małżeństwo, ta ważna  decyzja życiowa zostaje nie do końca przemyślana. Często się zdarza, że gdy namiętność ucicha i przed człowiekiem staje rzeczywisty obraz drugiej  osoby, ogarnia rozczarowanie. Ale to nie partner się zmienił. Po prostu pojawiła się możliwość zobaczyć go w rzeczywistości, nie upiększonego przez naszą namiętność.  W dodatku tacy ludzie pozbawiają siebie pełni Bożego błogosławieństwa i niepotrzebnie ściągają na swą rodzinę  cierpienia w przyszłości.
        Czystość zaś pozwala na zachowanie zarówno psychicznej, jak i emocjonalnej równowagi, koncentrację na rzeczach ważnych. Ona czyni człowieka zdolnym  do  współczucia, pozwala zajrzeć wewnątrz siebie, daje radość życia, przygotowuje organizm do zdrowego macierzyństwa i ojcostwa. Pan Bóg nie popełnia błędów. Dając człowiekowi przykazania „Nie cudzołóż” i „Nie pożądaj żony bliźniego swego”, Pan Bóg życzy mu wyłącznie dobra.  Jeśli człowiek jest wierny Panu, to ta wierność wynagradza się szczęściem żyć  z czystym sumieniem i spokojem duszy.  Jakże wspaniale jest zachować czystość  i  tym samym założyć twardy fundament Kościoła domowego, którym jest chrześcijańska rodzina! Biały welon panny młodej i biała kokarda pana młodego powinne być świadectwem tego, że przed  ołtarz oni idą z czystym sumieniem. Taka para podczas Sakramentu ślubu otrzymuje od Pana Boga  szczególne błogosławieństwo, które przejdzie na  dzieci i wnuków.
        Należy zaznaczyć, że przed małżeństwem zarówno dziewczynę, jak i chłopca obowiązuje czystość, a w małżeństwie – małżeńska czystość: wierność do końca życia. Dziewczyna określa dla chłopca granicę dozwolonych stosunków. Ona nadaje im ton, to od niej w znacznej mierze zależy, czy będą one czyste, czy też nie. Chłopiec zaś nie tylko powinien chcieć pojąć sobie za żonę dziewczynę czystą, ale i sam zachować czystość przedmałżeńską..     „Słyszeliście, że powiedziano: „nie cudzołóż!”. A ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w  swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa” (Mt 5, 27-28).
„Strzeżcie się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy. Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!”(1 Kor 6, 18-20).
„Z czystego serca rodzi się owoc dobrego życia” (św. Tomasz z Akwinu).„Poznaj swoją godność, chrześcijaninie! Stałeś się uczestnikiem Boskiej natury, porzuć więc wyrodne obyczaje dawnego upodlenia i nigdy do nich nie wracaj” (św. Leon Wielki).     Do założenia rodziny człowiek powinien się przygotowywać. Wspaniale, jeśli już teraz próbujesz rozpoznać swą drogę życiową, swe powołanie. Wspaniałą rzeczą jest, jeśli modlisz się o stworzenie mocnej, kochającej się rodziny. Wiadomo przecież, że jedynie związek błogosławiony przez Boga, połączony Sakramentem małżeństwa, jest rodziną. Żyć bez tego sakramentu jest grzechem ciężkim. Podczas zawarcia sakramentu sam Pan Bóg błogosławi małżeństwo. On towarzyszy danej rodzinie zarówno w chwilach radości, jak i trudnych sytuacjach.
       Jeśli znalazłeś (znalazłaś) już tę jedyną osobę, z którą chcesz razem przeżyć całe życie, nie zapomnij do waszego uczucia  zaprosić Pana Boga. Trzy miesiące przed planowanym zawarciem małżeństwa należy zwrócić się do kapłana, by móc w kościele odbyć należyte przygotowania do Sakramentu i  założenia rodziny.