J 17, 11b-19

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: „Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie”. †

Wejść w relacje z Bogiem
   W każdym pokoleniu – począwszy od Apostołów – Jezus uczy nas tajemnicy zjednoczenia człowieka z Bogiem. Podstawowym wymiarem tej tajemnicy jest uświadomienie sobie obecności, bliskości i miłości Boga, który jest Ojcem. Odpowiedź człowieka ma się wyrażać w ufnym poddaniu się tej miłości.
    Jezus poprzez swoje życie uczy nas odczytywania i realizowania planu Ojca, aby „nikt nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia”. Jako Odwieczny, Jednorodzony Syn, wchodząc w głębię miłości Bożej, Jezus wszystko oddaje Ojcu i wszystko ukierunkowuje ku Ojcu.
    Tylko prawda, którą jest Słowo Boże, może nas uświęcić. Poznać prawdę oznacza w Biblii wejść w żywą więź z Bogiem, który jest niewzruszoną obroną, na którym można się oprzeć, w którym można budować swoją nadzieję. Dlatego trzeba iść za Chrystusem, trzeba się do Niego przyłączyć, nie wolno Go opuścić aż do śmierci.
   
   Panie Jezu Chryste, zachowaj mnie w jedności z Tobą, pomagaj mi trwać w radości i w prawdzie!