Obserwując dzisiaj młodych ludzi, którzy zamierzają zawrzeć związek małżeński można zauważyć, że wiek przyszłych małżonków wyraźnie się obniża. Fakt ten można na różny sposób zinterpretować, z jednej strony świadczy to o chęci jak najszybciej zawrzeć związek małżeński przed Bogiem, a z drugiej strony o niepoważnym i nieodpowiedzialnym podejściu do faktu małżeństwa. Również dzisiaj pojawia się tendencja do tego, że wiele młodych osób w ogóle nie zamierza zawierać związek małżeński, nawet wychowując własne dzieci, a małżeństwo sakramentalne odraczają na późniejsze lata, tłumacząc tym, że jeszcze nie są dojrzali do tego. Kiedy więc należy wziąć ślub? †

   Odpowiedź jest prosta: gdy się jest do małżeństwa dojrzałym. O dojrzałości do małżeństwa można mówić w różnym znaczeniu. Warto też uświadomić sobie, że dojrzałość rozumie się nie tylko jako idealny wzorzec, ale jako chęć do przemian, chęć do rozwoju, aby ten wzorzec zrealizować w swoim życiu. Człowiek dojrzały stara się umiejętnie i mądrze kierować sobą w tak skomplikowanym procesie rozwoju. Warto też wspomnieć, że jest kilka rodzajów dojrzałości:
    Dojrzałość fizyczna – zdatność organizmu do podjęcia zadań związanych z małżeństwem.
    Dojrzałość seksualna – zdolność do współżycia seksualnego i wydania na świat potomstwa.
    Prawna – osiągnięcie wieku, w którym prawo zezwala na zawarcie małżeństwa.
    Ekonomiczna (socjalna) – osiągnięcie samodzielności materialnej, podjęcie pracy zarobkowej itd.
    Psychiczna – pozwala pełnić role małżeńskie i rodzicielskie w sposób satysfakcjonujący dla relacji małżeńskich i rodzicielskich.
    Duchowa – to centralny system sterujący życiem człowieka, człowiek rozumie samego siebie i własne życie razem z Bogiem.
    Małżeństwo rozumiane jest jako związek trwały, a więc nie może być zbudowane przez dzieci. O dojrzałości do małżeństwa decyduje dojrzałość psychiczna i tutaj nie ma żadnych przepisów państwowych, należy ją ustalić samemu. Są znane przykłady osób w młodym wieku, ale dojrzałych życiowo, i na odwrót dorosłych, lecz nieodpowiedzialnych i zachowujących się jak dzieci.
    Młody człowiek powinien przejść przez wszystkie etapy dojrzewania: nauczyć się przenosić uwagę z siebie na innych, umieć wczuć się w problemy bliźnich, a także być w stanie podjąć aktywne i odpowiedzialne działania dla ich dobra. To wszystko sprawia, że osoba staje się dojrzała do małżeństwa. Ponadto nie można zapominać o specjalnym przygotowaniu do małżeństwa: dalsze (w domu rodzinnym), bliższe (lekcje wychowawcze i katecheza) oraz bezpośrednie (kursy przedmałżeńskie organizowane przez Kościół).
    Na koniec o najważniejszym: to Bóg stwarzając mężczyznę i kobietę, sprawił, że mężczyzna opuszcza ojca i matkę i łącząc się ze swoją żoną, stają się oboje jednym ciałem (por. Mk 10, 6-8).