Mt 10, 26-33

Jezus powiedział do swoich apostołów: „Nie bójcie się ludzi! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”. †

Ufność w Bożą obecność
   Człowiek nieustannie czegoś się boi. Strach ciągle mu towarzyszy. Na przykład, dzieci boją się ciemności, nastolatkowie boją się reakcji rodziców, gdy nie wrócą do domu o wyznaczonej godzinie, albo jak w szkole pojawią się kłopoty z nauką. Dorosłych dzisiaj paraliżuje niepokój o przyszłość, o to, co będzie jutro.
    Na te lęki rozlewają się jak ożywcza rosa słowa Chrystusa: „Nie bójcie się”. Jezus zapewnia nas, że nie musimy się lękać tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Nikt na świecie, oprócz nas samych, nie jest w stanie zabić naszej duszy. Ponadto, nasze lęki może rozwiać świadomość, że Bóg jest Tym, który pełen miłości podtrzymuje swoich wiernych i nie porzuca ich w trudnych czasach.
    Pan Bóg mówi do nas, abyśmy się nie bali, gdyż jesteśmy ważniejsi niż para wróbli, a przecież żaden z nich bez woli Ojca nie spadnie na ziemię. Nawet włosy na naszej głowie są policzone. Czuwa nad nami subtelna i pełna miłości obecność Boga, po ojcowsku uważna nawet na rzeczy małe i słabe. Ufność w Bożą obecność, jest tym, co daje nam zawsze nadzieję i pozwala żyć w większym pokoju.

● Czego się najbardziej lękam i boję? ● Czy wierzę, że Pan Bóg mi codziennie pomaga?