Człowiek świadomie uprawiający magię lub korzystający z usług wróżek, magów itd. popełnia grzech śmiertelny, który niszczy Bożą miłość w ludzkim sercu i oddala od Ojca, gdyż jest poważnym przekroczeniem Jego prawa. Pierwsze przykazanie dekalogu głosi: „Nie miej bogów cudzych przede mną”. Więc ten, kto zwraca się do czarowników, okultystów, wróżek, „świętych” ludzi, babek itd., aby poznać przyszłość, otrzymać uzdrowienie czy zrealizować pewne rytuały magiczne, popełnia ciężki grzech przeciwko wierze. Ks. Aleksy Leszko Według catholicnews.by †

Powinien z tego się wyspowiadać, aby powrócić do stanu łaski uświęcającej (nawet jeśli od chwili zwrócenia się do wróżbity czy maga minęło sporo czasu). Uprawianie magii oznacza czynienie zła za pomocą diabła. Nawet biała magia, którą się przedstawia jako dobrą w tym sensie, że sprzyja dobrym sprawom (na przykład szukaniu pracy czy uzdrowieniu), w rzeczywistości jest tak samo zła jak czarna. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim – nawet w celu zapewnienia mu zdrowia – są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności” (KKK, 2117). A więc nie ma różnicy między białą i czarną magią.