Witaj Maleńki Czytelniku! Czy lubisz śpiewać? A czy wiesz, że patronką muzyki kościelnej oraz wszystkich muzyków jest św. Cecylia? Na obrazach nieraz jest przedstawiana jako męczenniczka z mieczem i różą w ręku obok instrumentu klawiszowego lub skrzypiec. Dziś chcę ci przybliżyć postać tej świętej.

Cecylia urodziła się w szlachetnej rzymskiej rodzinie. Już w młodości zrozumiała chrześcijańską mądrość duchową, więc sensem jej życia stała się służba biednym oraz chęć zachowania czystości i cnoty do śmierci. Niewielu wiedziało, że pod pięknym ubraniem nosi włosiennicę. †

Nadszedł czas i rodzice postanowili wydać córkę za mąż za szlachetnie urodzonego poganina Waleriana. Dziewczyna nie sprzeciwiła się rodzicom, tylko wytrwale modliła się o Bożą pomoc. Udało jej się przekonać narzeczonego, by zachować ślub czystości, który złożyła Panu. Walerian się zgodził pod warunkiem, że będzie mógł zobaczyć anioła, który jak wiedział, opiekuje się Cecylią. Legenda głosi, że anioł zstąpił i włożył na głowy narzeczeństwa wieńce z róż.
    Pewnego razu Cecylia skłoniła narzeczonego, by poszedł z nią do biskupa Urbana, który schronił się przed prześladowaniami w jaskini. Słowa mądrego starca przenikły do duszy Waleriana i mężczyzna uwierzył w Chrystusa. Wraz z bratem Tyburcjuszem, którego nawrócił, część własności rozdali biednym. Opiekowali się chorymi, grzebali ciała męczenników chrześcijańskich. Prefekt Turcjusz, dowiedziawszy się o tym, rozkazał schwytać braci i przyprowadzić na sąd. Zażądał, by wyrzekli się Chrystusa i złożyli ofiary bogom pogańskim. Bracia się nie zgodzili. Wtedy zaczęto ich bezlitośnie bić batami. Torturowany Walerian przekonywał chrześcijan, by nie bali się cierpień, trwając w wierze w Chrystusa. Pragnąc uniknąć wpływu głosiciela na naród, przewodniczący sądu zarządził wyprowadzić braci poza miasto i tam ukarać śmiercią. Następnego dnia zostali ścięci.
    Przewodniczący sądu pragnął zawłaszczyć majątek skazanych, ale się dowiedział, że Cecylia już go rozdała ubogim, swoją nauką nawracając ponad 400 osób. Zarządził, by kobietę również ukarano śmiercią. Przez trzy dni morzono ją żarem i dymem w rozgrzanej łaźni, ale z Bożą łaską dziewica została przy życiu. Wtedy zdecydowano ją ściąć. Kat uderzył Cecylię mieczem, ale tylko ją zranił. Kobieta pokutowała w ciągu kolejnych trzech dni, będąc w pełni świadoma, pokrzepiając w wierze ludzi, którzy to widzieli. Umarła z modlitwą na ustach 22 listopada 230 roku.
    Chrześcijanie pochowali ciało męczennicy w rzymskich katakumbach.
    W IX wieku papież Paschalis I uroczyście przeniósł jej szczątki do tytularnej bazyliki ku czci św. Cecylii, głowę natomiast kazał przechowywać w klasztorze Santi Quattro Coronati w Rzymie (Włochy). Jednak gdy w 1599 roku otworzono trumnę, głowa leżała wraz z ciałem. Obecni poświadczyli, że szczątki pozostały nietknięte przez czas.
    Od XVI wieku św. Cecylię nazywa się patronką muzyki duchowej. Według legendy męczenniczka prosiła Boga o zachowanie jej duszy i ciała w czystości. Gdy prowadzono ją do ołtarza pod dźwięki instrumentów muzycznych „Cantantibus Organis”, śpiewała pieśni duchowe, a dokoła roznosiły się śpiewy pogan. Chodzi o to, że „cantantibus organis” z łaciny tłumaczy się jako gra wszystkich instrumentów. Dziś świętą przedstawia się najczęściej z instrumentem klawiszowym (organy, klawesyn, fisharmonia, czelesta) lub ze skrzypcami. W dniu wspomnienia św. Cecylii 22 listopada w wielu parafiach odbywają się festiwale muzyczne ku czci świętej, noszące nazwę Cecyliada.
    Drogi Maleńki Czytelniku! Śpiew zawsze wnosi do serca radość. Życzę więc Tobie i sobie również nieustannie się cieszyć z tego, że należymy do Chrystusa, i wychwalać Go swoim śpiewem.
   

   Zadanie: naucz się króciutkiej piosenki do Boga i śpiewaj ją każdego dnia, aby Twoje serce zawsze było radosne.