Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: „Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: „Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: „Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana!”. Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!”. Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: „Pan mój i Bóg mój!”. Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego. †

Zanieść orędzie miłosierdzia
   „Uwierzyłeś, bo mnie ujrzałeś” – te słowa Jezus kieruje do Tomasza. Nie jest to wyrzut z powodu tego, że apostoł nie spełnił Jego oczekiwań, gdyż już od dawna powinien był poznać, kim jest Chrystus i głębiej uwierzyć obietnicom swego Mistrza. Przeciwnie, Jezus okazuje Tomaszowi wielkie miłosierdzie. Poszukiwania i pragnienia apostoła zostały wypełnione. Mesjasz umacnia jego wiarę i prosi, by nie zmarnował tego bezcennego daru: „Nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Wzmocniony szczególną łaską Chrystusa św. Tomasz zaniesie orędzie miłości i miłosierdzia Boga aż na krańce świata.
    Nam również Bóg udziela łaski, byśmy nie karmili naszej niewiary i wątpliwości, lecz zwrócili swe serce ku obliczu Jezusa Zmartwychwstałego i spojrzeli z uwielbieniem na Jego przebite ręce i nogi. Odczujmy radość z tego, że w naszych codziennych zmaganiach Pan jest blisko, a nasze rany są podobne do Jego ran.
   

● Jak spełniam uczynki miłosierdzia dla duszy i dla ciała? ● W jaki sposób pomagam ludziom wątpiącym i niewierzącym?