Podczas przyjęcia Hostii wierni w sposób rzeczywisty łączą się z Jezusem, który odkupił ludzkość przez swoją śmierć na krzyżu. Konsekracja chleba i wina wskazuje na to, że Chrystus oddał siebie na Kalwarii do samego końca, do przelania krwi. Dlatego też Komunia św. jest pełną również w przypadku, gdy przyjmujemy ją tylko pod postacią chleba.
Nawet w czasach, gdy udzielanie Komunii św. pod dwoma postaciami było bardzo rozpowszechnionym zjawiskiem, kapłan, udając się do domu chorego, brał ze sobą Komunię tylko pod postacią chleba. I nikt nawet nie myślał, że w tej formie Eucharystii może czegoś brakować. Jak się stało, że w pewnym momencie Kościół zachodni postanowił udzielać Komunii św. tylko pod postacią chleba? Odbyło się to w XII w. ze względu na kilka czynników: †

• Właśnie w tym czasie w Kościele szeroko się rozwijała pobożność eucharystyczna. Ludzie bardziej niż wcześniej niepokoili się tym, że podczas przyjmowania Komunii św. pod postacią wina mała kropelka spadnie na ziemię, ksiądz nieświadomie nachyli kielich itd.
• Na tę zmianę bez wątpienia wpłynęły również trudności związane ze zdobyciem wina.
• Ważną rolę w zrezygnowaniu z udzielania Komunii św. pod postacią wina odegrał fakt, że w Nowym Testamencie chleb w sakramencie Eucharystii jest przedstawiany jako pierwszorzędny (podstawowy) element, a wino – jako dodatkowy.
   Czy rożni się Komunia św. pod dwoma postaciami od Komunii pod jedną z nich? Tak. Jednak różnica polega wyłącznie na wymiarze znaku sakramentalnego, symbolu. W żaden sposób nie wpływa na wymiar łaski, którą się otrzymuje przez sakrament. We wstępie do Mszału Rzymskiego jest to wytłumaczone w następujący sposób: „Przyjęcie Komunii św. pod dwoma postaciami staje się bardziej dobitnym wyrazem poprzez wymowność znaku (ratione signis pleniorem). W tej formie ukazuje się w doskonałym świetle znak eucharystycznej gościnności i wyraźnie się unaocznia wolę zakończenia nowego i wiecznego przymierza we Krwi Pana; podkreśla się również więź między gościnnością eucharystyczną oraz końcową gościnnością w Królestwie Niebieskim” (Nr 240).
   Można tu przytaczać wszelkie sytuacje, w których na zasadzie prawa powszechnego udziela się Komunii św. pod dwoma postaciami. Najczęściej przyjmują ją konkretne osoby w następujących okolicznościach: państwo młodzi podczas ślubu łączonego ze Mszą św.; diakoni podczas Mszy św. przyjmowania święceń; osoby składające śluby zakonne lub odnawiające je podczas liturgii; podczas Eucharystii w domu chorego oraz podczas Mszy św., którą się celebruje dla różnych grup duszpasterskich. Na zakończenie trzeba zaznaczyć, że dziś można dostrzec wyraźne tendencje do rozpowszechniania praktyki udzielania Komunii św. pod dwoma postaciami.