Oto dwaj uczniowie Jezusa tego samego dnia, w pierwszy dzień tygodnia, byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Je- rozolimy. Rozmawiali oni ze sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali ze sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: „Cóż to za rozmowy prowadzicie ze sobą w drodze?”. Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: „Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało”. Zapytał ich: „Cóż takiego?”. [...] Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: „Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił”. Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: „Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?”. W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: „Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi”. Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.†

Łk 24, 13–35

Inny pokarm
    Ten fragment Ewangelii mówi nam o tym, jak uczniowie podróżujący do Emaus poznali Pana przy łamaniu chleba, które symbolizuje Eucharystię. Wydaje się, że jego treść jest aktualna również w czasach współczesnych. Nasze życie jest drogą. Aby móc podróżować, człowiek potrzebuje pokarmu dla ciała – potrzebuje chleba. Jednak nie może też zabraknąć innego pokarmu – dla ducha.
    Jesteśmy jak uczniowie idący do Emaus. Moment łamania chleba, a więc udział w Eucharystii, pozwala zdać sobie sprawę, jakie miejsce zajmuje Chrystus w życiu każdego z nas. Msza św. jest szczególnym momentem zbliżenia się do Zbawcy, poznania Go na tyle, na ile jest to w tej chwili dla nas możliwe. Zaniedbanie Eucharystii, w każdym znaczeniu tego słowa, pozbawia zdolności zauważać obecność Jezusa w naszym życiu: nie widzimy Go, nie doświadczamy, nie rozpoznajemy.