21 grudnia do bazyliki katedralnej pw. św. Franciszka Ksawerego zostanie przekazane Światło Pokoju z ziemi, gdzie urodził się Chrystus.
    Uroczyste wydarzenie odbędzie się w sercu diecezji po raz 19.

БBetlejemskie Światło Pokoju co roku zapala się od lampy oliwnej w Grocie Narodzenia Pańskiego. Zgodnie z tradycją robi to dziecko, które w sposób szczególny wyróżniło się spośród swoich rówieśników. W tym roku tytułem „dziecka pokoju” wyróżniona została 12-letnia Melanie Walter. Uczennica szkoły muzycznej uważana jest wśród nauczycieli i kolegów za „wzór miłości bliźniego i orędowniczkę pokoju”. Następnie ogień pokoju samolotem dostarcza się do Wiednia (Austria). Podczas nabożeństwa ekumenicznego przekazuje się go delegacjom skautów z całego świata. Przez granice Czech i Polski ogień trafia na Białoruś. Następnie przekazuje się skautom z Rosji. †

Warto zauważyć, że grodzieńska świątynia jest pierwszą (z wyjątkiem tego roku) na białoruskim szlaku sztafety przekazania świętego ognia. Stąd skauci przekazują go do okolicznych parafii i dalej do innych świątyń Białorusi.
   

Po raz pierwszy akcja „Betlejemskie Światło Pokoju” została zorganizowana w 1986 roku w Linz (Austria) w ramach świątecznej akcji charytatywnej na rzecz dzieci niepełnosprawnych i ubogich. Wtedy nazywała się „Światło w ciemności”. Później inicjatywę podchwycili austriaccy skauci, począwszy zanosić ogień do szpitali, domów dziecka, urzędów. Od 1997 roku Betlejemskie Światło Pokoju przekazywane jest z Wiednia do krajów europejskich, na kontynent amerykański i nawet za koło podbiegunowe.

    Ogień Betlejemski uroczyście wnosi się do świątyni w całkowitej ciemności na znak światła, które przez swe przyjście wniósł w ciemności wszechświata Chrystus. On przyszedł, aby zbawić ludzkość, więc ogień z Betlejem, gdzie przyszedł na świat, nazywany jest Ogniem Pokoju. Księża podkreślają, że Betlejemskie Światło nie powinno być traktowane jako zjawisko mistyczne. Ten symboliczny gest ma przede wszystkim głęboki duchowy sens. Światło zapala się na znak nadziei i miłości. Przypomina, że wszyscy jesteśmy jedną chrześcijańską rodziną. Płomień to również symbol wiary, która powinna płonąć w sercu człowieka. I żeby nie zaniknęła, trzeba się nią dzielić z innymi.
    Każdy wierzący może przynieść światełko tego ognia do swego domu i umieścić na wigilijnym stole. W ten sposób podzielimy się z najbliższymi radością z narodzin Zbawiciela.