Dokładnie tydzień temu Ojciec Święty Franciszek oficjalnie zaliczył w poczet świętych Matkę Teresę z Kalkuty – prostą, skromną kobietę, która w ubogich odkryła oblicze Chrystusa. Przeżywając każdą podarowaną przez Pana Boga chwilę życia, stawała się znakiem Jego miłosierdzia. Miłosierdzie było dla niej jak sól, która nadaje smak wszelkiemu dziełu. Stawała się światłem rozświetlającym ciemności tym, co nie mieli nawet łez, żeby opłakiwać swoje cierpienie.
    Posługując wśród najuboższych ukazywała całemu światu, że warto, a nawet trzeba nieustannie przychodzić z pomocą innemu człowiekowi. Już za życia przez wielu była nazywana świętą. Bardzo często słyszała od dziennikarzy pytania: „Matko Tereso, jak Matka sądzi, dlaczego ludzie nazywają Matkę «chodzącą świętą»?”. †

Wtedy ona odpowiadała: „Nie powinniście się dziwić, jeśli widzicie we mnie Jezusa, ponieważ obowiązkiem nas wszystkich jest bycie świętymi”. Zakonnica przypominała ludziom, że świętość nie jest przywilejem tylko nielicznych, lecz obowiązkiem każdego człowieka.
    Kiedyś będąc na lotnisku, kierując się z misją do kolejnego kraju Matka Teresa zauważyła ubogą i nieszczęśliwą kobietę, która była bardzo smutna. Udając się do samolotu, podeszła do nieznajomej i powiedziała: „Witam, nazywam się Matka Teresa, tu jest moja wizytówka”. Na karteczce nie było informacji kontaktowych, tylko jej znane zdanie: „Owocem ciszy jest modlitwa, owocem modlitwy jest wiara, owocem wiary jest miłość, owocem miłości jest służba, owocem służby jest pokój”. Uczyniła to, ponieważ widziała, że ta osoba potrzebuje drobnego gestu uprzejmości, miłości, współczucia.
   Dzisiaj takich nieszczęśliwych, zagubionych i odrzuconych mamy wielu wokół siebie. Każdego dnia otaczają nas rozmaite ludzie, także ci, którzy potrzebują drobnego gestu miłości. To co kiedyś czyniła Matka Teresa, każdy z nas dzisiaj również może uczynić. Poprzez zwykłe rzeczy dajmy światu i wszystkim otaczającym nas ludziom niezwykłą miłość. Przynieśmy radość i uśmiech bliskim, wypowiedzmy słowa otuchy, podarujmy piękny kwiatek i przyjdźmy z pomocą temu, kto się znalazł w potrzebie. Pamiętajmy również o tym, że każdego z nas Pan Bóg stworzył do wielkich rzeczy. A jedna z nich – kochać i być kochanym.
   
   Dziękujmy miłosiernemu Bogu za to, że dał nam św. Teresę z Kalkuty, która przez nieustanną modlitwę – źródło wszelkich dzieł miłosierdzia duchowego i cielesnego – stała się zwierciadłem miłości Boga i wspaniałym przykładem służby innym.