„W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Amen”.
    Tak zaczynamy i kończymy nasze modlitwy, być może, nie zdając sobie sprawy, że znak krzyża sam w sobie jest modlitwą.
    Jak ważne jest robienie znaku krzyża w życiu codziennym i jaki sens jest w nim ułożony?

Co oznacza znak krzyża
    Znak krzyża to milczące, ale jednocześnie głośne, ponieważ otwarte, wyznanie wiary w Jedną i Niepodzielną Trójcę Świętą: Boga Ojca, Boga-Człowieka Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego. Znak krzyża świadczy o tym, że Syn Boży uratował życie ludzkości od grzechu i śmierci wiecznej. Dokonując go, człowiek wyraża swoją przynależność do Chrystusa, a także do jedności chrześcijan, odkupionych przez Krzyż.
    Robiąc znak krzyża, wznosimy do Stwórcy cichą modlitwę duszy. To wyraz miłości i zaufania. Modlitewny gest nastawia człowieka na współpracę z Bożą łaską, a także chroni go przed działaniem złych duchów. †

Znakiem krzyża otwiera się brama, przez którą na wiernych wylewa się łaska Ducha Świętego. Ona przemienia w duszach ziemskie w niebieskie, zrzuca grzech, zwycięża śmierć i niszczy niewidoczne dla oka przeszkody, które oddzielają od Boga.
    Jak pisał Benedykt XVI, znak krzyża jest „potwierdzeniem i ponownym przyjęciem naszego chrztu”. Więc dokonując każdego razu znak krzyża, odnawiamy obietnice chrztu. Znak krzyża przypomina nam o przebaczeniu grzechów i wielkości dóbr, przygotowanych w Królestwie Niebieskim przez Ukrzyżowanego.
    Jest on dowodem nieskończonego miłosierdzia Chrystusa do ludzkości, a wraz z tym i przypomnienie obowiązku miłości każdego człowieka do Boga i do siebie nawzajem.
   
    Kiedy można i trzeba używać znak krzyża
    Zwyczaj czynić znak krzyża wywodzi się jeszcze z czasów apostolskich. Ustanowili i przekazali go wiernym najbliżsi uczniowie Jezusa. Około III w. tradycja głęboko zakorzeniła się w ludzkim życiu. ześcijanie robią znak krzyża, gdy wstają z łóżka i idą spać, wchodzą i wychodzą z kościoła, czytają modlitwy. Nasi przodkowie, na przykład, czynili znak krzyża, gdy siali i zbierali plony, przed posiłkiem i po nim, kiedy przeżywali trudności lub udawały się w długą podróż.
    Robią go na wszystkim, co jest związane z codziennymi sprawami i problemami. Głównie, żeby gest ten był właściwy, pełny głębokiego szacunku i wiary. W ten sposób gospodyni może błogosławić produkty, z których będzie gotować, a kierowca – transport, na którym powiezie pasażerów. Poprzez symboliczny gest zwracamy się do Boga z prośbą, aby On nas wspierał i był obok.
    Znakiem krzyża można oznaczyć także człowieka. Najgłówniejsze przy tym kierować się uczuciem miłości ku bliźniemu. Należy pamiętać, że znak krzyża ma wielką siłę, bo jest oświecony Najświętszą Krwią Jezusa. I jeśli błogosławimy człowieka, to na nim ten krzyż pozostaje. Oczami go nie zobaczymy, a jednak zła moc czuje i boi się podejść do człowieka. Dlatego bardzo ważne jest, aby oznaczać znakiem krzyża swoich krewnych, bliskich, znajomych.
    Chrześcijanin obowiązkowo czyni znak krzyża przed rozpoczęciem każdej pracy i po jej zakończeniu. Przez to on prosi Boga w Trójcy Jedynego wzmocnić mocą Chrystusa swoje ciało, umysł i serce, a później – wyraża wdzięczność za natchnienie i pomoc. Robienie znaku krzyża zaleca się, gdy chrześcijanin robi coś po raz pierwszy. W ten sposób on wyraża zaufanie Bogu i oddaje swój umysł i serce w Jego ręce. Na przykład, kiedy człowiek uczy się pływać lub idzie na nowe miejsce pracy.
    Wykonywać na sobie znak krzyża należy przy zbliżaniu się do wszystkiego świętego: przy ucałowaniu krzyża, obrazów, świętych relikwii. Naturalne jest przez znak ten wyrażać szacunek do świątyni – Domu Bożego, gdzie dokonywane są sakramenty zbawienne. Więc, przechodząc lub przejeżdżając obok kościoła, chrześcijanie z poczuciem obowiązku powinny starać się oddać hołd obecnemu w tym miejscu Bogu.
   
    Jak prawidłowo robić znak krzyża
    Są wśród nas tacy, którzy są zbyt nieśmiali, robiąc znak krzyża: czynią go w górnej części piersi, przy czym ledwo zauważalne. Warto pamiętać, że o ludzi, którzy wstydzą się wyznania swojej wiary, Pan powiedział: „Kto się bowiem Mnie i słów Moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi” (Mk 8, 38).
    Wielu ludzi czyni znak krzyża nerwowo i nieuważnie. Przez takie zaniedbanie wyraża się brak szacunku do Boga. O ludziach, którzy śmiało machają ręką w powietrzu, święty Jan Chryzostom powiedział, że z ich działania cieszą się demony. Wręcz przeciwnie, gdy znak krzyża czyni się powoli, z szacunkiem, to przeraża nieczystego i przyciąga łaski Boże. Dlatego znak krzyża należy wykonywać z pokorą, świadomością świętej i wielkiej sprawy, z żywą wiarą w Ukrzyżowanego i nadzieją na Jego miłosierdzie.
    Znak krzyża dokonuje się pięcioma palcami otwartej dłoni w pamięć o pięciu ranach na ciele Chrystusa. Pokazując go na sobie, wierzący wspomina ukrzyżowanie Jezusa i wyraża gotowość wziąć swój krzyż i iść za Panem.
    Znak krzyża można zrobić i w myślach. Jeden z wielkich Nauczycieli Kościoła Efrem Syryjczyk uczy: „nie ręką tylko nakładaj na siebie znak krzyża, ale i w myślach oznaczaj im wszelkie swoje sprawy, i wejście swoje, i swoje wyjście w każdej chwili, i siedzenie swoje, i wstanie, i łoże swoje, i każdą służbę... Przecież bardzo to silna broń, i nigdy nikt nie może zrobić ci krzywdy, jeśli ty im jesteś ochroniony”.
   
    Oznaczjąc siebie znakiem krzyża, wierzący otrzymuje możliwość dokonywania wielkich rzeczy. Znak krzyża daje duszy siłę i mądrość, moc do pokonania zła i czynienia dobra. Pamiętajmy o tym!