Papież Franciszek
    Bogactwo i władza są tym, co może być dobre i użyteczne dla wspólnego dobra, pod warunkiem, że zostaną oddane na służbę ubogich i wszystkich ludzi, dopełniając wymogów sprawiedliwości i miłosierdzia. Ale kiedy, jak to się zbyt często zdarza są przeżywane jako przywilej, z egoizmem i arogancją zamieniają się w narzędzia korupcji i śmierci. Zostaje zatracony wymiar służby, a władza zamienia staje się panowaniem i uciskiem.
    Jezus pamiętając o tym mówi nam: „Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym” (Mt 20, 25–27).
    Jezus Chrystus jest prawdziwym królem, ale Jego władza jest zupełnie inna. Jego tronem jest krzyż. Nie jest On królem, który zabija, lecz przeciwnie, daje życie. Jego wyjście ku wszystkim, a zwłaszcza najsłabszym, zwycięża samotność i przeznaczenie śmierci, do której prowadzi grzech. Poprzez swoją bliskość i czułą troskę prowadzi grzeszników w przestrzeń łaski i przebaczenia.
        
Audiencja Generalna Ojca Świętego, 24.02.2016  †

---

Ks. abp Tadeusz Kondrusiewicz
   Jezus mówi: proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam. I pytamy, szukamy i kołaczmy, ale bardzo rzadko otrzymujemy, rzadko znajdujemy i nie zawsze nam z radością otwierają drzwi. Jest to nasze codzienne doświadczenie, prawda naszego życia, chociaż nie zawsze chcemy się z nią pogodzić. Czy oznacza ta prawda, że Jezus rozdaje daremne obietnice?
    Na pewno nie. On wyraźnie mówi, że nasz Ojciec niebieski daje nam tylko rzeczy dobre, podobnie jak nasz ziemski ojciec biologiczny nie da nam kamień, gdy prosimy o chleb, lub węża zamiast ryby. Problem w tym, o co prosimy. Nic dziwnego, że apostoł Paweł w Liście do Rzymian mówi, że bez pomocy Ducha Świętego nie wiemy, o co prosimy. Dlatego każda nasza modlitwa, która nie jest z Ducha Świętego, nie będzie wysłuchana Bogiem.

Fragment homilii wygłoszonej podczas spotkania duszpasterskiego duchowieństwa i osób konsekrowanych archidiecezji mińsko-mohylewskiej