W dniu 21 listopada w katedrze grodzieńskiej odbyły się święcenia prezbiteratu i diakonatu. Diakonami zostali klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie: Denis Braziński, Andrzej Honczar oraz Andrzej Skomoroszko. Natomiast święcenia prezbiteratu przyjął diakon Oleg Janowicz.  

Rozpoczynając Najświętszą Eucharystię, ks. bp Aleksander Kaszkiewicz powitał wszystkich obecnych i zaznaczył, że święcenia są ważnym wydarzeniem w życiu diecezji grodzieńskiej. Także hierarcha poruszył kwestię wielkiej odpowiedzialności posługi kapłańskiej w Kościele, która tkwi w codziennym niesieniu krzyża i obumieraniu dla ludzi, do których są posłani, na wzór ziarna rzuconego w ziemię, aby wydać obfity owoc.
    Po Ewangelii kandydaci zostali imiennie wezwani do święceń. Ks. dr Roman Raczko, rektor seminarium, uznał ich godnych święceń. Zwracając się do zebranych wiernych z homilią, ksiądz rektor zaznaczył, że kandydaci w obecności Kościoła Chrystusowego i samego Boga wyrazili gotowość przyjąć święcenia, aby ufając Bogu pełnić służbę bliźnim. Ci kandydaci wypowiedzieli publicznie swoje „Jestem”: jestem gotowy wiele zmienić w swoim życiu, jestem gotowy wiele pozostawić i oddać siebie całkowicie służbie głoszenia Ewangelii Chrystusowej, oddać siebie dla dobra i uświęcenia ludzi. †

„My żyjemy w świecie, który niesie niebezpieczeństwo egoizmu, kiedy człowiek myśli tylko o sobie, i w tym egoizmie człowiek nie zauważa innych ludzi wokół siebie, ich potrzeb, ich problemów, a także ich radości. Przeciwieństwem, przeciwwagą egoizmowi, temu demonowi zakochania w sobie samym, są ludzie, służący Królestwu Chrystusowemu. Ci słudzy – nasi klerycy i diakon – mają być znakiem dla wszystkich, potrzebujących kogoś, szukających kogoś” – powiedział ksiądz doktor.
    Zwracając się do kandydatów, rektor WSD podkreślił, że Kościół spogląda na nich z wielka nadzieją, biskupi spoglądają na nich jak na dar Boży dla całego Kościoła. „Wy jesteście wielkim darem dla ludzi, zwłaszcza w niespokojne czasy, w jakie nam przypadło żyć. Wy oświadczacie w obecności kręgu drogich waszemu sercu wiernych, wobec waszych rodziców, przyjaciół i przed całym Kościołem Chrystusowym, iż naśladując Chrystusa Dobrego Pasterza, nie będziecie wykorzystywać ludzi dla własnego dobra, lecz tylko chcecie przez całe swoje życie ludziom służyć, kierując się ich dobrem i uświęceniem” – zaznaczył rektor.
    Także ks. dr Roman przytoczył słowa papieża Franciszka, który niejednokrotnie mówił: „Nie bójcie się iść i nieść Chrystusa w każde środowisko, aż na peryferie”.
    „O jakie peryferie chodzi? Czy tylko o te geograficzne? Czy mamy myśleć ciągle o tym, jak najdalej pojechać w gdzieś nieznane kraje z misją głoszenia Chrystusa? Być może czasami tak, ale być może peryferie – to miejsce i ludzie, gdzie nie ma Boga. Trzeba tam iść, aby Go zanieść. Są też peryferia egzystencjalne, które obejmują różne doświadczenia ludzkiego życia, takie jak bieda materialna, ubóstwo duchowe, samotność, choroba, więzienie czy cierpienie, obojętność, a nieraz i ból. Mogą być też peryferia w sensie teologicznym: to sytuacje gdzie wierni są narażeni na napaść tych, którzy są przeciwko Bogu. I nie chodzi tylko o takie sytuacje, kiedy Kościół jest wprost atakowany, ale może o takie, kiedy jest narażona nasza wiara, jest narażona nadzieja człowieka na zbawienie, na to, że w tym życiu da się przeżyć w jedności z Bogiem, będąc posłusznym głosu Kościoła. I papież Franciszek podpowiada nam, że na te peryferie Kościół musi iść z Chrystusem” – powiedział rektor WSD w Grodnie.
    Także ks. dr Roman Raczko zachęcił kandydatów, by stojąc przed ołtarzem w ten odpowiedzialny i ważny moment ich życia, uświadomili sobie prawdę, iż na nich liczy lud wierny: ci, których znają, kochają i ci nieznani, do których poprowadzi ich Duch Święty poprzez dekret biskupa. „Wszyscy powinni doświadczyć radości czucia się kochanymi przez Boga, radości zbawienia. Jest to dar, którego nie wolno zatrzymać dla siebie, ale trzeba się nim dzielić” – podkreślił kapłan.
    Po homilii kandydaci odpowiadając na pytania ks. bpa Aleksandra Kaszkiewicza wyrazili gotowość przyjęcia obowiązków wynikających ze święceń i złożyli mu przyrzeczenia czci i posłuszeństwa.
    Następnie wierni polecili Bogu kandydatów śpiewając Litanię do Wszystkich Świętych. Zaś kandydaci na znak największego uniżenia przed Bogiem leżeli krzyżem. Następnie ksiądz biskup nałożył ręce na kandydatów, powtarzając apostolski gest przekazania władzy, oraz wyciągnąwszy ręce odmówił modlitwę konsekracyjną, wzywając Ducha Świętego, aby umocnił ich w posłudze diakonatu i prezbiteratu. Wszyscy nowo wyświęceni diakoni otrzymali dalmatykę oraz dotknęli Księgę Ewangelii, aby wierzyli i głosili to, co będą czytać. Natomiast nowo wyświęcony prezbiter otrzymał ornat, jego ręce zostały namaszczone krzyżmem i dotknął wina i chleba.
    Na zakończenie uroczystości ks. bp Aleksander podziękował rodzicom wyświęconych za trudy wychowania, za żywe świadectwo wiary. Także zachęcił zebranych wiernych do modlitwy w intencji nowo wyświęconych, którzy będąc narażonymi na wiele niebezpieczeństw i pokus, muszą głosić Słowo Boga i przybliżać ludziom Królestwo Niebieskie, gdyż do tego powołał ich sam Jezus Chrystus.
    Natomiast nowy kapłan i diakoni poprzez wręczenie kwiatów, podziękowali wszystkim, którzy w znaczący sposób przyczynili się do formacji w ich drodze do kapłaństwa.