Nastał czas na szkołę. W całym kraju odbyło się uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego i dzieci po wesołych wakacjach wróciły do szkolnych ławek. W przeddzień 1 września, zgodnie z dobrą tradycją, w świątyniach katolickich przeszły nabożeństwa, podczas których modlono się o potrzebne łaski dla dzieci i młodzieży. Zostały także poświęcone tornistry i przybory szkolne. Lecz nie trzeba zapominać, że wraz z nowym rokiem szkolnym rozpoczął się także nowy rok katechetyczny, który będzie sprzyjać wzrastaniu dzieci w mądrości i wierze.

Biskup Grodzieński Aleksander Kaszkiewicz każdego roku w liście pasterskim na początek nowego roku katechetycznego zwraca się do rodziców, dzieci, młodzieży i katechetów ze słowami: „Nauczanie i wychowanie w wierze należy do najgłówniejszych zadań Kościoła, wyznaczonych przez Jezusa Chrystusa. Chrystus posyła was do każdego człowieka: «Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 19–20)”. Zgodnie z tym wezwaniem w każdej parafii naszej diecezji jest prowadzona systematyczna katecheza dzieci i młodzieży aż do czasu ukończenia przez nich szkoły średniej.
    Kapłani, katecheci, siostry zakonne oraz osoby świeckie ofiarnie i nieustannie pracują, żeby jak najwięcej dzieci i młodzieży usłyszali Słowo Boże, poznali Chrystusa i Jego Dobrą Nowinę. Katecheci pracują z różnymi grupami: dziećmi, które się przygotowują do Pierwszej Komunii św., nastolatkami, uczniami klas starszych, a także z młodzieżą akademicką i pracującą. Do każdego odnajdują oni podejście, potrzebne słowa, aby donieść Słowo Boże, wzmocnić dar wiary. †

Według Papieża Franciszka, my, chrześcijanie, którzy otrzymali wiarę, „powinniśmy ją przekazywać, głosić ją swoim życiem i słowem”. „Kiedy ktoś naprawdę zna Jezusa Chrystusa i wierzy w Niego, doświadcza Jego obecności w życiu i mocy Jego Zmartwychwstania, nie może powstrzymać się od przekazywania tego doświadczenia. A jeśli napotyka niezrozumienie czy też przeciwności, zachowuje się tak jak Jezus podczas swojej Męki: odpowiada z miłością i mocą prawdy” – mówi Papież. Ojciec Święty także podkreśla, że wiara jest darem, który się zaczyna od spotkania z Jezusem, prawdziwą Osobą, a nie jakąś rozpylaną substancją, i wiara w Niego rodzi się ze spotkania, które się staje doświadczeniem. Dlatego dzieci powinny poznawać Chrystusa, młodzież powinna znać Chrystusa, a dorośli – żyć Chrystusem.
    Niestety, na Białorusi szkoła daje tylko wiedzę, zaś misja wychowawcza należy Kościołowi. Bez wątpienia wszystkie wykładane w szkole dyscypliny są bardzo ważne, ale z całą pewnością można mówić o tym, że nauka religii swoim znaczeniem nie ustępuje żadnej z nich, gdyż naucza, jak być człowiekiem sumiennym, jak pomagać potrzebującym, jak przebaczać, jak miłować bliźniego. I gdy zadaniem szkoły jest przekazanie wiedzy i wychowanie sumiennych i odpowiedzialnych obywateli, katecheza ma za cel doskonalenie młodego pokolenia pod względem duchowym i moralnym oraz szczepienie wartości chrześcijańskich. Szkoła daje wiedzę, a nauczanie religijne – prawdziwą mądrość.
    Żeby nauka religii była efektywna, dokłada się wszystkich starań, aby katecheza była systematyczna i wiązała się z życiem, sakramentami i wspólnotą kościelną. W tym celu przy Konferencji Katolickich Biskupów na Białorusi powstała Sekcja Katechetyczna w latach działalności której został przygotowany i zatwierdzony program nauczania religijnego od przedszkola do 11. klasy szkoły średniej. W podręcznikach są objęte tematy odpowiednie do wieku uczniów, które sprzyjają systematycznemu nauczaniu religii i wzrastaniu w wierze. Także zostały przygotowane materiały dydaktyczne dla katechetów dla każdej klasy.
    Jeszcze nie odeszły w niepamięć tamte czasy, kiedy w ogóle nawet nie było mowy o systematycznej katechizacji i ewangelizacji, gdyż brakowało kościołów i kapłanów, nie było literatury religijnej, a dzieciom nie wolno było chodzić do kościoła. Katechezę w tamtych trudnych czasach prowadzili rodzice i dziadkowie. Nauczali młode pokolenie tak, jak umieli i mogli. Najważniejsze w tym procesie było ich osobiste świadectwo modlitwy i życia moralnego.
    Dziwne i niezrozumiałe jest, dlaczego dzisiaj, kiedy istnieją wszystkie warunki do nauczania religii przy kościołach, wydaje się dużo literatury religijnej i katechetycznej, wielu rodziców nie troszczy się o wychowaniu duchowym swoich dzieci. Dlaczego ci, którzy dali życie swojemu dziecku, nie śpieszą się wychowywać go w wierze i miłości.

Błogosławiona Matka Teresa z Kalkuty bardzo często lubiła powtarzać swoim siostrom: „Ty możesz robić to, czego ja nie potrafię. Ja mogę robić to, co się tobie nie udaje. Wspólnie możemy dla Pana Boga dokonać czegoś zupełnie wspaniałego”. Dlatego dzisiaj jest bardzo ważne, aby rodzice nie zapominali o obowiązku moralnego i religijnego wychowania swoich dzieci i wraz z Kościołem sprzyjali formacji duchowej młodego pokolenia.
   

Rozpoczyna się nowy rok szkolny, dzieci idą do szkół, otrzymują podręczniki. Ale każdy człowiek wierzący, katolik, nie może zapominać o tym, że dziecko, które się nauczyło rozmawiać, pisać i czytać, powino nauczyć się także podstaw religii, podstaw naszej wiary. Dlatego już od wieku przedszkolnego dzieci powinny uczęszczać na zajecia religii. Oczywiście, jest to obowiązek rodziców oraz dziadków – zatroszczyć się o to, aby dziecko uczestniczyło w takich zajęciach. Istnieją specjalne podręczniki, z których uczą się dzieci. Są one dopasowane do wieku dziecka:         „Jezus mnie kocha” – katechetyczny podręcznik dla sześciolatek. Jego celem jest obudzenie w młodych sercach wiary, nadziei i miłości. Dzięki zajęciom dzieci poznają Jezusa i Jego wielką miłość oraz będą się starać nieustannie wzrastać w łasce u Boga i u ludzi. Książka ta będzie pożyteczna dla przedszkolaków i dzieci młodszego wieku szkolnego.         „Jezus – mój Bóg i Pan” – następna książka, adresowana do dzieci w wieku 7 lat. W niej w sposób bardzo prosty opowiada się o miłości Boga do człowieka.         „Pragnę być z Jezusem” – кsiążka jest przeznaczona dla dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej w Kościele katolickim. Autorzy postarali się przekazać podstawowe prawdy wiary chrześcijańskiej w sposób przystępny i ciekawy dla dzieci.         „Jezu, przyjdź do mnie” – druga część podręcznika przygotowującego do Pierwszej Komunii.         Lecz nie trzeba zapominać, że katecheza się nie kończy przygotowaniem do Pierwszej Komunii św. Późnej zaczyna się przygotowanie do sakramentu Bierzmowania, a młodzież starsza otrzymuje bezpośrednie przygotowanie do sakramentu Małżeństwa.         W taki sposób dzieci i młodzież nie tylko zapamiętują pewne modlitwy, ale pojmują podstawy wiary, na przykład prawdę o stworzeniu świata i człowieka, które powstały z miłości Bożej, główne przykazanie, według którego jedynie Bogu żywemu, Bogu, który JEST, trzeba okazywać szczególną cześć itp. Gdyż tak, jak istnieją zasady ruchu drogowego, bez znajomości których nie możemy wychodzić na drogę, istnieją zarwno przykazania Boże, bez których nie możemy wejść do Królestwa Bożego.         Warto też zaznaczyć, że oprócz podręczników przewidzianych w programie istnieje dużo literatury dodatkowej o tematyce religijnej. Rodzice, którzy troszczą się, aby ich dziecko wzrastało w wierze, poznawało zasady moralności i duchowości, chętnie nabywają takiego typu książki.