Wokół Betlejem znajdują się rozległe pastwiska, gdzie podczas narodzenia Jezusa pasterze nocą strzegli swoich stad, by jakieś zwierzę nie wbiło się w stado i nie uczyniło szkody. „Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania»” (Łk 2, 9–14).

Sceny pojawienia się anioła i zastępów niebieskich pasterzom oraz nawiedzenia przez nich Dzieciątka zostały odzwierciedlone w licznych dziełach sztuki, które z kolei są nadrukowane na znaczkach pocztowych różnych państw. Poczta Nowej Zelandii na swoim znaczku 1963 r. odzwierciedliła reprodukcję obrazu Tycjana „Święta Rodzina”, na której anioł ogłasza Dobrą Nowinę pasterzom, a na pierwszym planie jeden z pasterzy już oddaje pokłon Dzieciątku. †

Ludzie proroków z niecierpliwością oczekiwali przyjścia Mesjasza. Dlatego nie dziwi fakt, że pasterze pozostawiwszy swoje stada poszli do Betlejem: „Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie” (Łk 2, 15–16). A kiedy zobaczyli, oznajmili wszystkim, skąd się dowiedzieli o narodzeniu Dziecka. Wszyscy po usłyszeniu nowiny byli bardzo zdziwieni tym, co im opowiedzieli pasterze. A Maryja zachowywała te wszystkie słowa, odkładając w swoim sercu. Pasterze zaś wrócili do swoich stad, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli według powiedzianego im.
 Scenę nawiedzenia przez pasterzy Dzieciątka odtworzył w swoim przejętym obrazie Karezha, włoski malarz epoki wysokiego renesansu. Poczta Republiki Malagasa na wyspie Madagaskar odzwierciedliła ten obraz na swoim znaczku. Nowo narodzony Chrystus opromienia obraz cudownym światłem, tak jaskrawym, że kobieta u Jego nóg jest zmuszona zasłaniać oczy przed tym olśniewającym blaskiem. Kij pasterza prowadzi nasze spojrzenia w głąb kompozycji, kierując ich w górę, do aniołów, które z kolej pokazują na dół – na Niemowlę. Dzisiaj wszędzie widzimy szopki – idylliczny, słodki obraz, powtarzający się w licznych scenach bożonarodzeniowych, pokazywanych podczas świąt. Te przedstawienia idealnie sprzyjają świątecznemu nastrojowi, w którym znajdujemy się w tym tygodniu. Jednak czy nie tracimy tego, co się zdarzyło w rzeczywistości? Żydzi w ciągu wieków oczekiwali (i dotychczas oczekują) na przyjście Mesjasza. Po Zwiastowaniu odbywały się wydarzenia, które upewniały o tym, że jest to niezwykłe Dziecko. Kiedy się narodziło, anioł posłał do Niego pasterzy, opowiadając im, co się zdarzyło. Oni poszli i znaleźli Dzieciątko, a później opowiedzieli o tym innym. Lecz wydaje się, że czegoś przy opisie tego wydarzenia w Biblii brakuje. Jakby coś jest opuszczone. Dlaczego ta wiadomość nie rozeszła się po całym Betlejem? Narodził się Zbawiciel, a większość zachowuje się tak, niby nic się nie stało!      Pewnie Żydzi czekali, że Mesjasz przybędzie na złotym rydwanie, który się spuści z niebios, lub w jeszcze jakiś cudowny, ale odpowiedni dla danej sytuacji sposób. Narodziny w stajni nie odpowiadały ich oczekiwaniom.     Czy nie żyjemy takimi samymi uczuciami? Modlimy się, prosimy Boga o pomoc i czekamy na cud. Może Bóg posyła nam ludzi gotowych pomóc, ale nie zwracamy na nich żadnej uwagi, bo oczekujemy anioła? Podobne to jest do sytuacji z dowcipu, kiedy to ludzie, uciekając od powodzi, chcą zabrać ze sobą księdza, lecz on się odmawia, mówiąc, że wierzy w Bożą pomoc. Tak jeszcze kilkorazowo odmawiając pomocy, kapłan wreszcie tonie i stając przed Bogiem mówi do Niego z krzywdą: „Tak ufałem Tobie, i co z tego?” A Bóg mu na to: „Trzykrotnie posyłałem do ciebie pomoc, dlaczego nie wykorzystałeś jej?”
   W 2005 r. poczta Brazylii wydała ładny blok pocztowy z reprodukcją obrazu Oscara Pereiry da Silva. Pasterze składają cześć Dzieciątku w żłobie, a na polu bloku widzimy gwiazdę betlejemską i trzech wędrowców, zmierzających za nią. Kim oni są? W lewym kącie widzimy, że są to trzej Królowie – ci, którym należy jako następnym odwiedzić Zbawiciela.