Papież Franciszek
    “Jezus w Ewangelii dzisiejszej liturgii, mówiąc o świątyni, ujawnił wstrząsającą prawdę: to znaczy – świątynia Boża jest nie tylko budynkiem uczynionym z kamieni, ale jest Jego Ciałem, uczynionym z żywych kamieni. Na mocy chrztu każdy chrześcijanin jest częścią „Bożej budowli” (1 Kor 3, 9), co więcej staje się Kościołem Boga. Duchowa budowla, Kościół – wspólnota ludzi uświęconych krwią Chrystusa i Duchem Zmartwychwstałego Pana – wymaga od każdego z nas, byśmy żyli zgodnie z darem wiary i podejmowali pielgrzymkę chrześcijańskiego świadectwa. Jak wszyscy wiemy, zgodność w życiu między wiarą a świadectwem nie jest łatwa. Ale musimy iść dalej i urzeczywistniać w naszym życiu tę codzienną konsekwencję. „To chrześcijanin!” nie tyle ze względu na to, co mówi, ale z powodu tego, co czyni, ze względu na swoją postawę. Ta konsekwencja obdarzająca nas życiem jest łaską Ducha Świętego, o którą musimy prosić.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 09.11.2014 †

---

Ks. abp Tadeusz Kondrusiewicz
   Dzisiaj, gdy codziennie się zbliżamy ku zakończeniu roku liturgicznego, spytajmy siebie: w czym jest zakotwiczona nasza nadzieja? W sprawach współczesnego świata czy w Bogu? Odpowiedź na to pytanie jest odpowiedzią na to, czy jest Królestwo Boże w nas.
    Gdy złego ducha nie ma w nas i w naszych duszach więcej nie panuje grzech, Królestwo Boże jest w nas. Tylko jedna rzecz może być w nas samych – poznanie czy niepoznanie prawdy oraz miłość do życia w łasce Bożej i w grzechu, za pomocą których szykujemy nasze serca, by były Królestwem Chrystusa lub złego ducha.
    Królestwo Boże przejawia się w życiu pobożnym, pokoju i radości. Gdy żyjemy pobożnie, głosimy spokój i radość Bożą, wtedy naprawdę Królestwo Boże jest w naszych sercach. Jeżeli zaś żyjemy duchem nieprawości, konfliktów i melancholii, które zabijają w nas życie ducha, już nie należymy do Królestwa Bożego, tylko do królestwa złego ducha. Są to znaki tego, do kogo należymy.

Fragment homilii podczas spotkania pasterskiego, 13.11.2014