Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, /które mówi/, że On ma powstać z martwych.†

J 20, 1-9

Pusty grób niepokoi
   W czasie Świąt około grobu Jezusa zamieszanie. Wszystkich interesuje stwierdzony fakt, że grób, gdzie trzy dni wcześniej złożono ciało ukrzyżowanego Skazańca został pusty. Koło niego kręcić się będą rozmaici ludzie. Oddajmy prawdę – znajdą się i tacy, którzy tam się zupełnie nie pokażą, bo z góry mają gotową odpowiedź: Ciało zostało wykradzione. Ci nie przyjdą, bo pusty grób napełniał ich wówczas przerażeniem. Gotowi byli sporo „zainwestować” w wyciszenie całej sprawy. A gdy się próba nie powiodła, to znów posunęli się do przemocy.
    Więcej: tak jak w Jerozolimie dwadzieścia wieków wcześniej, tak i dzisiaj po całym świecie wielu ludzi jest głęboko przekonanych, że On zmartwychwstał! I opowiadają o spotkaniach z Nim. Przypominają Jego nauczanie, opowiadają o dokonanych wcześniej cudach. Nie brakuje także świadectw o niezwykłych rzeczach, które i dziś zdarzają się w Jego imię.
    Z jakimi myślami w sercu pochylę się nad pustym Grobem?