Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
    Witam wszystkich czytelników rubryki "Na skrzyżowaniu" na początku zimy.
    Przyszedł czas ciepłych skarpetek, herbaty i sopli lodowych pod dachami. Jest to czas, kiedy człowiek zastanawia się nad swoim życiem, analizuje. Przed nami nowy, jeszcze nie rozpoczęty rok, jak biały arkusz papieru, a znaczy można spróbować zacząć wszystko od początku. Oczywiście, byłaby chęć. Jeśli jej nie ma, spróbujemy poszukać natchnienia. W niniejszej rubryce zastanowimy się nad tym, czego nam brakuje, czego szukamy i czy rzeczywiście to jest to, czego potrzebujemy. Określimy, dlaczego trzeba znać swoje miejsce i kiedy teatr jest szkodliwy. Posłuchamy dobrej piosenki, zdolnej wzruszyć nas, a potem dowiemy się coś z literatury, proponowanej dla praktycznego wykorzystania w sprawie oczyszczenia duszy. To, co trzeba! Najpierw oczyszczenie duchowe.
    Cóż, z Bogiem do przodu!

  Cytat z Pisma Świętego: "Twoje grzechy są odpuszczone" (Łk 7, 48).
    Jakże często brakuje nam potrzebnego słowa! Słowa wdzięczności, przebaczenia, wsparcia... I nagle w Biblii takie szczere wyznanie. Bóg jest miłosierny, Jego miłosierdzie nie zna granic. Żałuj – i uśmiechną się niebiosa, a serce napełni się siłą i wielką radością. †

  Cel miesiąca: znaleźć siebie
    Dość ciekawe, ale też dość ciężko zostawać się sobą w każdej sytuacji.
    Jest to widoczne, jeśli życie jest teatrem. Wobec rodziców, przyjaciół, współpracowników, osób nieznajomych mogę się zachowywać inaczej i być zupełnie inny. Czasem role się zmieniają, wtedy przyjaciele są zaskoczeni, rodzice nie poznają. Powstaje pytanie: po co te maski? Jestem taki, jaki jestem. Akceptować mnie czy nie – wasza sprawa. Jestem sumienny, przede wszystkim przed samym sobą, no i przed społecznością także. Życie jest jedno. Nie sztuczne, niewymyślone – rzeczywiste. Prawdopodobnie, trzeba odpowiadać.
        
   Intencja miesiąca: aby emigranci całego świata zostali przyjęci, szczególnie przez wspólnoty chrześcijańskie, z hojnością i prawdziwą miłością
    Emigranci to grupa ludzi zmuszonych do przesiedlania się z miejsca na miejsce, do poszukiwania nowego przytułku. Rzecz jasna, że na takiej drodze spotykają się różne trudności. Niechaj ich będzie mniej, jeśli z naszej strony zostanie im okazana pomoc, wsparcie, i, najważniejsze, zrozumienie.
     
   Osoba miesiąca: św. Szczepan
    Św. Szczepan – pierwszy męczennik chrześcijański, diakon. Jeden z siedmiu wybranych przez Piotra apostołów do pomocy ubogim i głoszenia chrześcijaństwa. Szczepan starannie wypełniał swoje obowiązki. Zwyciężał w dyskusjach hebrajskich nauczycieli. Z tego powodu Hebrajczycy się rozzłościli i powiedzieli, niby Szczepan obraża Boga. Szczepan był zmuszony odpowiadać przed arcykapłanem. Gdy Szczepan "usprawiedliwiał się", zobaczył otwarte niebo i Chrystusa. Powiedział o tym przed wszystkimi obecnymi. Hebrajczycy zamknęli uszy i pociągnęli go za miasto, rzucając w niego kamienie. A Szczepan modlił się za nich. Wówczas modliła się za niego Matka Boża i św. Jan Apostoł. Przed śmiercią Szczepan prosił o wybaczenie win dla jego zabójców. Gdy umarł, jego ciało pozostawiono na tym samym miejscu na pożarcie zwierzętom. Lecz pewien znany hebrajski nauczyciel Gamaliel wraz z synem zabrali i pochowali go zgodnie z tradycją. Po czym obydwaj uwierzyli w Chrystusa i przyjęli chrzest.
    Do jakich świętych modlić się w grudniu? ?
    Święty Szczepan (26 grudnia).
   
   Przedmiot rozważań miesiąca: poszukiwanie
    Poszukują emigranci, bezrobotni, zrozpaczeni, bezradni. Szuka swego kotka babcia, szuka rozwiązania zadania uczeń szkoły. Ktoś poszukuje dobrej rady, ktoś inny – środków do życia. Szukają ci, którzy zgubili albo jeszcze nie znaleźli.
    Dlaczego? Dla polepszenia, doskonalenia, dla wypełnienia pustki. Człowiek powinien czegoś chcieć, umieć się rozejrzeć, coś robić, wtedy jego życie napełni się sensem. Jeśli poszukiwanie jak cel zostało osiągnięte, czuje się wzrost, natchnienie. I dobrze, jeśli takie uczucie można wykorzystać i skierować w dobre tory.
    A czego poszukuję ja? Czy moje poszukiwanie jest usprawiedliwione? Co ja z tego mam? Odpowiadamy na pytania – wyciągamy wnioski.

   Sprawa miesiąca: przemawiać, gdzie trzeba
    Wierzycie, że nasze milczenie jest zdolne przynieść czasem większą korzyść niż dziesiątki uczynków? Czasem tak. Słuszne jest powiedzenie: milczenie jest złotem. Zwłaszcza, jeśli dać się ponieść emocjom. Dlatego prosta rada: zanim coś powiedzieć lub zrobić, warto dobrze pomyśleć. Jeśli masz odrobinę sumienia, raczej trzeba zrezygnować z planów.
   
  Książka miesiąca: "Oto stoję u drzwi i kołaczę",
   o. James Manjackal
    Praktyczne porady dla tych, kto chce dobrze się wyspowiadać.
   
    Ojciec James zastanawia się, jak grzech czyni ludzi dziećmi diabła, a dzięki nawróceniu – dziećmi Boga. Etapy przygotowania, spowiedź i pokój z Bogiem. Rozważania o tym, czym jest sumienie, jak ono jest wypróbowane przed spotkaniem z Bogiem w konfesjonale i jakie owoce napełniają duszę człowieka po spowiedzi.
   
    Piosenka miesiąca: "Spokój na krańcu ziemi", Denis Majdanow
   Niewiele jest sensownych piosenek. Jeszcze mniej jest takich, w których można znaleźć coś pożytecznego dla siebie. Po raz kolejny spróbowałam znaleźć wyjątek.
    Proponuję piosenki o rytmie życia, kiedy warto się zatrzymać i zastanowić. Najbardziej wzruszające są słowa piosenki: "... ponieważ się boję, bardzo się boję... Nie zdążę dobiegnąć, dolecieć, odetchnąć, wyszeptać, dośpiewać i coś powiedzieć..." Bywają chwile, że szkoda słów, kiedy we wszystkim chce się winić sytuację... A gdzieś się sypie piasek w zegarze piaskowym, odliczając nasz czas na tej ziemi.
   Jestem pewna, że w Waszej duszy coś powinno się poruszyć.