... wierni na Białorusi deklarują światu wiarę, która jest żywa w ich sercu, ukazują również Kościół, bez którego nie mogą sobie wyobrazić życia.

   Religijne życie na ziemi grodzieńskiej w Roku Wiary nabiera tempa. Poszczególne jubileusze świątyń lub parafii wyznaczają kierunek życia człowieka XXI wieku. Owym kierunkiem jest Kościół. Potwierdzeniem tego było chociażby przepiękne święto w Międzyrzeczu z okazji 100-lecia miejscowej świątyni. Żywy Kościół dziękował za kościół, który przez lata otwiera swoje bramy wiary na spotkanie z Chrystusem. Szczególnego impulsu doświadczyło wielu z nas także podczas wniesienia relikwii bł. Jana Pawła II do Trokiel i poświęcenia figury Papieża w Iwju. Teraz bł. Jan Paweł II jest obecny na naszej ziemi w sposób szczególny. Wydarzenia, o których wspomniałem, są opisane na stronach "Słowa". Drodzy Czytelnicy, zachęcam Was do ich lektury.
   To wszystko, co działo się w ciągu ostatnich dwóch tygodni lub wiele wcześniej, jest potwierdzeniem tego, że wierni na Białorusi deklarują światu wiarę, która jest żywa w ich sercu, ukazują również Kościół, bez którego nie mogą sobie wyobrazić życia. †

Kościół pomaga zrozumieć wiarę, natomiast wiara pozwala człowiekowi zrozumieć otaczający świat i samego siebie. A więc Kościół uczy wiary, uczy życia w świecie. Ale są i tacy chrześcijanie, którzy myślą inaczej. Dla nich Kościół staje się niemodny, "nie fajny", a na coniedzielny udział we Mszy św. brakuje czasu. W takiej sytuacji, to nie Kościół przeżywa trudne czasy, to człowiek może przeżywać katastrofę własnego życia, trudności, z którymi nie daje sobie rady.
   Kościół jest moim życiem, jest na mojej ścieżce życia, z Kościołem do zbawienia jest zawsze po drodze. Jest to wspólnota ochrzczonych i wierzących w Boga ludzi. Nie ma możliwości podążania do nieba inną drogą niż Kościół. Kościół postępuje tak, jak postąpiłby Chrystus, bowiem jest Chrystusowy. Chrystus nigdy nie opuścił Kościoła, a więc nie opuści również i nas, jeżeli my będziemy w Kościele. Jesteśmy świątynią Boga żywego. Pan Bóg powiedział: "Zamieszkam z nimi i wśród nich będę się przechadzał, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem" (2 Kor 6,16). Akt wiary skierowany do Boga, rozciąga się następnie na Kościół. Podczas każdego Credo powtarzamy słowa: "Wierzę w Kościół Powszechny", a zatem, wyznając wiarę w Kościół, każdego razu deklarujemy swoją miłość do Niego. Nie oddzielajmy wiary w Boga od wiary w Kościół. W tym momencie, gdy Bóg stał się Człowiekiem, nie ma możliwości oddzielić spraw Boskich od ludzkich. To dzięki Kościołowi możemy odnowić nasz entuzjazm wiary, ożywić radość kroczenia drogą życia.
    Na zakończenie Synodu Ojciec Święty zachęcił cały pielgrzymujący Kościół do uzdrowienia się ze ślepoty na wiarę i na Boga. Obserwując już od dłuższego czasu religijne życie ludzi mieszkających na Białorusi, warto podkreślić i powiedzieć, że ono kwitnie, przeżywamy rozkwit wiary, takiej, która uczy prawd Bożych, uszczęśliwia nas i czyni lepszymi. A czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się nad tym, co by było z nami, gdyby nie nasza wiara? Jakimi byśmy byli? Wówczas na pewno spotkałaby mnie katastrofa życia ludzkiego, a potwierdzeniem tego są przykłady z życia wielu ludzi zagubionych.
    Ja też nie wyobrażam sobie życia bez Kościoła. Niech Rok Wiary będzie okazją wzmocnienia więzi z Kościołem, poczujmy się za niego odpowiedzialni. W swoich modlitwach możemy często się zwracać do Boga słowami: Panie, przymnóż nam wiary w Twój Kościół, a Nowa Ewangelizacja stanie się moim nowym zadaniem i życiem, moim spotkaniem z Ojcem.