Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Kolejne spotkanie na skrzyżowaniu. Jak żyć? Co zmienić? Na co zwrócić uwagę tym razem? Podpowiedź zainteresowanym: odpowiedzi szukajcie w dzisiejszym wydaniu młodzieżowej rubryki „NA SKRZYŻOWANIU”. Rozważamy nad wymaganiami w stosunku do siebie, świata, krewnych, bliskich. Pracujemy nad niedoskonałościami, wsłuchując się w homilię kapłana. Bóg przemawia do każdego z nas osobiście. Ostateczny cel – wsłuchać się w kazanie i zrozumieć je.  
Z nadejściem lata, długo oczekiwanego odpoczynku, nie zapominamy o Bogu. Od Niego nie można odpoczywać, należy odpoczywać razem z Nim. Bóg czeka na Ciebie. Czeka w świątyni, gdzie latem pięknie pachną kwiaty przy ołtarzu, czeka w pielgrzymce do świętych miejsc, czeka na modlitwie dniem i wieczorem.
Ruszamy do przodu i tylko z Bogiem.   

Cytat z Pisma Świętego: „Zabiorę się i pójDĘ DO MEGO OJCA” (Łk 15,18).
On przebaczy. I weźmie w swe ramiona.
Przypowieść o synu marnotrawnym jest przykładem Bożego miłosierdzia. Wystarczy wyciągnąć ręce i schylić głowę dla błogosławieństwa – i je otrzymasz. Jeśli czegoś chcesz i szczerze o to się modlisz, możesz być pewny, że Bóg Cię usłyszy.
Dzisiaj porozważamy o drogach, którymi można przyjść do Ojca. †

Cel miesiąca: nauczyć się słuchać kapłana
  
Słuchać uważnie, dążyć do przeprowadzenia paraleli ze swoim życiem. Ponieważ słowa księdza, natchnione przez Boga, dotyczą każdego z nas. Do Ciebie i do mnie Pan Bóg chce się zwrócić z radą, prośbą, uwagą podczas kazania w kościele. I tylko rzeczywiście otwarte serce zdolne jest przepuścić przez siebie słowo Boże. Dzisiaj zwraca się uwagę na Twoją wadę, a jutro, po tłumaczeniu przez księdza Ewangelii, Twoja dusza pragnie pomóc bliźniemu. Nie na próżno w wielu kościołach przed kazaniem odmawia się modlitwę do Ducha Świętego. Zaufaj Mu i swemu sercu. Taki duet jest w stanie czynić dobre sprawy na korzyść Bogu.
   
Przedmiot rozważań miesiąca: moje wymagania     
Każdy z nas ma w sobie wymagającą żyłkę. Ona reaguje na życie, ludzi, nawet Boga. Wymagania nie koniecznie muszą być widoczne. Mogą też być podświadome. Na przykład, pokrzywdziłeś się na bliźniego, a przyczyna, być może, jest w tym, że jesteś zbyt wymagający w relacjach? Ale „zbyt” – to dla kogoś, a dla Ciebie – norma. Co wtedy? Zrezygnować ze swojego światopoglądu? Albo ustąpić dla kompromisu? Każdy decyduje za siebie.
     
Intencja miesiąca: aby wierni potrafili rozpoznać w Eucharystii żywą obecność Zmartwychwstałego Pana, towarzyszącego im w życiu codziennym
Bardzo ważne przyjmować Ciało Chrystusa z wielkim szacunkiem, uświadamiając sobie wielkość procesu. Pokój serca powinien być posprzątany, a dusza – dręczy się w oczekiwaniu. Eucharystia jest uroczystością każdego wiernego. Dlatego być do niej przygotowanym to obowiązek.

   Osoba miesiąca: święty Jan de Matha
Jan urodził się 23 czerwca 1150 r. w Prowansji, we Francji. W 1197 r. został wyświęcony na kapłana. Istnieje legenda, że podczas kapłańskiej posługi Jan zobaczył anioła z krzyżem niebiesko-czerwonym na piersiach, który błogosławił dwóch klękających przed nim niewolników. Jan uznał tę wizję jako znak: praca na korzyść uwolnienia niewolników chrześcijańskich jest jego misją.
Jan wpadł na pomysł założyć bractwo, aby realizować misję, o której już od dawna rozważał. Zapoznał się ze świętym pustelnikiem Feliksem Walua, i obaj wyruszyli do Rzymu.
17 grudnia 1198 r. papież Innocenty III dał zgodę na założenie takiego zakonu. Otrzymał nazwę „trynitarzy” (poświęcony Trójcy Przenajświętszej). Herb zakonu – krzyż niebiesko-czerwony. Jan został wierny swojej misji do ostatniego.
W 1209 r. Stolica Apostolska ostatecznie zatwierdziła owe zgromadzenie. Członkowie zakonu zbierali ofiary i na te środki wykupywali chrześcijańskich niewolników. W 1201 r. zostali wykupieni pierwsi niewolnicy, muzułmanie.
W 1666 r. Jan de Matha został zaliczony do grona świętych. Kościół Katolicki obchodzi jego wspomnienie 17 grudnia i 8 lutego.

Do jakich Świętych modlić się w czerwcu?
 Święci Piotr i Paweł
(29 czerwca).
   
    Sprawa miesiąca: praca nad duchowymi niedociągnięciami

  Na początku należy przyznać, że ma je każdy, ponieważ człowiek z natury swojej jest niedoskonały i do duchowego ideału ma jeszcze daleko. Ale pragnąć go osiągnąć – znaczy stanąć na drogę do świętości i już rozpocząć sprawę swego odnowienia duchowego.
Najpierw należy przyznać, zanim świadomie zaznaczyć, że wewnętrzne niedociągnięcia „obciążają” drogę do Boga niby zbędny ciężar. Gdy się go pozbawimy, ramiona się prostują i łatwiej się oddycha. A pozbyć się tego „ciężaru” pomoże modlitwa, szczera spowiedź, pragnienie nawrócenia i chęć całkowitej zmiany swego życia. 


   Książka mies iąca: „Wstanę i pójdę do Ojca”, Grodzieńska Diecezja Rzymskokatolicka
   Książka o sakramentach pokuty i Eucharystii. Część pierwsza – teoretyczna (podstawy, warunki, rozpowszechnione pytania). Część druga składa się z rozważań (o grzechu, śmierci, sądzie) i modlitw (przed pokutą, po spowiedzi, przed Komunią i po niej).
Porusza się pytania o częstym przyjmowaniu Komunii św., prawdziwej obecności Chrystusa w Eucharystii.
„Św. Makary podczas przyjmowania Komunii św. cudem zobaczył, co się działo między ludźmi, przyjmującymi Komunie św. i Bogiem. Ci, którzy odważyli się przyjąć Chrystusa w stanie grzechu ciężkiego lub bez wiary, otrzymywali gorące węgle, które podawały im złe duchy, Jezus z rąk kapłana wracał do kielicha. Tym, kto przystępował do Komunii z wiarą i miłością, usługiwały Aniołowie”.
Ciekawe fakty, robiące wrażenie historie. Książka jest dobrym informatorem, z którego można skorzystać podczas spowiedzi i przyjmowania Chrystusa.

    Piosenka miesiąca: „Pieszo od Boga”, Jo Cash & Sedoi Si

   Piosenka w stylu rap. Chłopcy śpiewają o tym strasznym świecie, w którym jesteśmy jak lalki, marionetki. „Połykamy” prawie wszystko, co nam proponują. A gdzie się podziało własne spojrzenie na sprawy? „Tracąc Boga w sobie, rujnujemy duchową świątynię”.
I oni marzą o tym, aby podnieść się do niebios i mieć taką siłę, jak Bóg („ale nie mieć takiego znaczenia jak On”), aby „pomagać upadłym, którzy nie mają sił, aby samodzielnie się podnieść”.
„Pieszo od Boga krocząc, wywyższając świat...”