Pewien afrykański król miał bliskiego przyjaciela, który w każdej sytuacji zwykł mówić: "To dobrze!". Pewnego razu król był na polowaniu. Przyjaciel zawsze nabijał mu strzelbę, lecz, widocznie, tym razem coś zrobił niedobrze: kiedy król chciał wystrzelić, oderwało mu duży palec ręki. Na co jego przyjaciel, jak zawsze, spokojnie powiedział: "To dobrze!" Jednak król odrzekł: "Nie, to nie jest dobrze!" – i kazał wsadzić swego przyjaciela do więzienia.
    Za rok król ponownie polował w dżungli. Nagle napadło go dzikie plemię ludożerców, którzy wzięli do niewoli króla wraz z całym jego orszakiem. Kanibale przyprowadzili więźniów do wsi, przynieśli drzewo na opał, związali królowi ręce i chcieli ugotować go na kolację. Lecz nagle zauważyli, że król nie ma dużego palca na ręce. Z powodu swoich wierzeń oni nigdy nie jedli tych, kto miał niedoskonałości ciała. Dlatego rozwiązali króla i uwolnili jego. †

Król wrócił do domu i przypomniał sobie ten wypadek, kiedy to stracił palec. Poczuł wyrzuty sumienia z powodu tego, że tak niedobrze zachował się wobec swego przyjaciela. Król natychmiast poszedł do więzienia, by porozmawiać z przyjacielem.
    - Miałeś rację – powiedział. – To dobrze, że zostałem bez palca.
    I opowiedział przyjacielowi wszystko, co się z nim wydarzyło.
    - Bardzo żałuję, że wsadziłem cię do więzienia, z mojej strony to było niedobrze – przyznał król.
    - Nie – przerwał go przyjaciel. – To było dobrze!
    - Co ty mówisz? – zdziwił się król. – Czy to jest dobrze, że wsadziłem swego przyjaciela do więzienia na cały rok?
    - Gdybym nie był w więzieniu, to byłbym razem z tobą w dżungli.