Pewnego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. (…) I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: "Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!" Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: "Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?" On im odpowiedział: "Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił".†

Мt 13, 1-17

Skuteczność Słowa
   Pan Bóg i Jego obecność w świecie pozostaje zawsze owiany mgłą nieprzeniknionej tajemnicy. Tajemniczość nie wyklucza jednak prostoty. Aby wyjaśnić skuteczność działania Boga, Pan Jezus wskazuje na rzecz tak prostą jak ziarno zboża wrzucone w ziemię. Ci, którzy spożywają chleb, nie zastanawiają się nad tym, jak ono kiełkuje, rośnie i dojrzewa. A jednak w każdej kromce chleba jest zamknięta siła życia małego ziarna.
    Kiedy przyglądamy się, jak w naszym świecie rozwija się Kościół, mogą budzić się wątpliwości o owoce jego działania. Bez obaw! Słowo Boże zawsze jest skuteczne, a ludzkie serce - wystarczająco żyzne.