Jako organizator jestem wdzięczny wszystkim ludziom dobrej woli, którzy poświęcili swój własny czas organizacji tego spotkania. Pan Bóg postawił na drodze naszego życia wielu ofiarnych sponsorów i dobroczyńców, którzy dzielili się z nami swoją dobrocią i hojnym sercem. Na ręce wszystkich moich pomocników składam staropolskie "Bóg zapłać". Niech Pan wam błogosławi. Pozdrawiam również wszystkie dzieci - bardzo gorąco i serdecznie.

- 1 czerwca odbył się I Diecezjalny Dzień Dziecka. Jak Ksiądz go ocenia?
    - I Diecezjalny Dzień Dziecka przeszedł już do historii. Wydaje się, że ten piękny dzień spotkania dzieci naszej diecezji ze swoimi rówieśnikami, a nade wszystko z Panem Bogiem, na długo pozostanie w ich pamięci. Po pierwsze dlatego, że został zorganizowany w 20. rocznicę erygowania naszej diecezji, a po drugie, taka uroczystość odbyła się w naszej diecezji po raz pierwszy. Owszem, jeśli chodzi o sam program tego spotkania, to patrząc już z perspektywy czasu, niektóre punkty należałoby zmienić, zmodyfikować lub urozmaicić. Ale najważniejsze, że wszystkie dzieci (tak mi się wydawało, a niektóre nawet podpytywałem), powróciły do swoich domów pełne radości i wzbogacone duchowo. †

   - Skąd pojawiła się idea nadania I DDD hasła "Zasiej ziarno miłości"?
   - Przy wybieraniu hasła pragnęliśmy, by było ono oryginalne i zrozumiałe dla dzieci. Na zakończenie uroczystości każdy z uczestników dostał woreczek z ziarenkiem i kartką, na której były wypisane rady dla dzieci. Przy wyborze symboli braliśmy pod uwagę także to, że dzieci zawsze potrzebują czegoś więcej, a mianowicie - dotknąć, spróbować, obejrzeć, dlatego centralnym symbolem było ziarno.

   - Czego chcieliście nauczyć dzieci, wybierając dla uroczystości takie hasło?
   - Podczas tego spotkania staraliśmy się pomóc dzieciom zrozumieć, że w swoje codzienne życie trzeba wprowadzać najważniejsze przykazanie miłości: kochać Pana Boga całym i niepodzielnym sercem, a także kochać bliźniego jak siebie samego. Czy dotarło to Chrystusowe przesłanie do dzieci, okaże się później.

   - Z jakimi trudnościami zetknął się Ksiądz w procesie organizacji Dnia Dziecka?
   - Jeśli chodzi o samą organizację I Diecezjalnego Dnia Dziecka, to, rzecz oczywista, było bardzo wiele trudności, a także pracy, którą trzeba było wykonać. Do 1 czerwca przygotowywaliśmy się od dłuższego czasu. Pierwsze kroki poczyniono już w grudniu, między innymi w poszukiwaniu funduszy, sponsorów, ludzi, którzy by pomogli w organizacji tego święta i całym sercem i z wielkim zapałem zaangażowali się w to piękne dzieło. A przez ostatnie dwa tygodnie trwały bezpośrednie przygotowania, kiedy to staraliśmy się wziąć pod uwagę wszystkie szczegóły.

   - Kto pomagał w organizacji?
   - W organizacji I DDD pomagały przede wszystkim młode małżeństwa z parafii Grodno – Południowy, które już teraz myślą o przyszłości swoich małych dzieci. Nie obeszło się również bez pomocy ofiarnych wolontariuszy z tejże parafii, a także z par. Matki Bożej Anielskiej w Grodnie. Także znaczny wkład wnieśli poszczególni księża (m.in. ks. Jan Zaniewski) i siostry zakonne (siostry szensztackie, noterdamki).

   - Czy ten piękny festyn dla dzieci będzie kontynuowany w następnych latach? Jak może wyglądać w przyszłości?
   - Jeśli chodzi o plany na przyszłość, to mogę już dzisiaj stwierdzić, że takie spotkania dzieci są potrzebne. Mimo upału i słońca, które grzało przez cały dzień, dzieci nie chciały wyjeżdżać do swoich domów. Ta radość, która im towarzyszyła, jest czytelnym znakiem, że Diecezjalny Dzień Dziecka powinien być kontynuowany. Być może, kiedyś Dzień Dziecka przekształci się w jeden wielki Festyn Rodzinny, na który będą przyjeżdżały całe rodziny, by wspólnie, jak jedna rodzina dzieci Bożych, przeżyć ten czas z Panem Bogiem. Niewykluczone, że w przyszłości zostaną zorganizowane inne spotkania lub zjazdy dla dzieci, na przykład z okazji świąt Bożego Narodzenia lub innych. Pragniemy realizować i wprowadzać w życie słowa Chrystusa, który mówił: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie zabraniajcie im, do nich przecież należy Królestwo Niebieskie" (por. Mk 10, 13-16).