Папа Францішак
Я думаю пра вас і вашы намаганні ў гэтыя дні, калі абмяркоўваеце ключавыя пытанні, у тым ліку выклікі палітыкі, эканамічнага развіцця, ахову навакольнага асяроддзя, выкарыстанне тэхналогій. Хацелася б, каб фундаментам разважання было не столькі “што з’яўляецца найлепшай нагодай да эксплуатацыі?”, колькі “які свет мы хочам разам пабудаваць”? Гэтае пытанне дазваляе працаваць з думкай пра народы і людзей, а не толькі пра выгаду і эканамічныя інтарэсы. Яно не абмяжоўваецца перспектывай аднаго дня, але глядзіць у будучыню, датычыць адказнасці, якая ляжыць на нас – перадаваць свет тым, хто прыйдзе пасля, абараняць яго ад дэградацыі: як навакольнага асяроддзя, так і маральнай.
На самой справе немагчыма гаварыць пра ўстойлівае развіццё без салідарнасці. Можна нават казаць, што дабро, калі не з’яўляецца супольным, не служыць чалавецтву адпаведна. Магчыма, цяпер, як ніколі раней, каб думаць і дзейнічаць, патрэбен сапраўдны дыялог з іншымі, таму што без яго не існуе ніякай будучыні для кожнага з нас. Таму я жадаю вам, каб час сваіх розважанняў і працы вы пачыналі з углядання ў людскія абліччы, з адчування крыку народаў і бедакоў, з роздуму над пытаннямі дзяцей.
Фрагмент паслання да ўдзельнікаў Сусветнага саміту, 10.02.2019 †