Kilka dni temu z wiarą i nadzieją rozpoczęliśmy kolejny rok Pański. Wraz z nim otrzymaliśmy nowy początek, przyszłość, która nie przybiera jeszcze konkretnych kształtów, ale już stopniowo staje się naszym udziałem.
    КKażdy nowy rok dla chrześcijanina jest szansą i okazją na czynienie dobra i pielęgnowanie swojej „roli” tak, by zaowocowała ona najwspanialszymi plonami tu na ziemi i potem w wieczności. Dlatego początek roku niesie ze sobą nowe nadzieje oraz różnorodne wyzwania.
    Nowe często bywa skomplikowane. Nie przez przypadek się mówi, że „każdy początek jest trudny”. Jednak na tej drodze nigdy nie jesteśmy sami, gdyż od wieków kroczy z nami Ten, który dla nas przyszedł na świat. Jest On Słowem, które było na początku; Słowem, które rozproszyło mroki śmierci. Nasze kroki w nieznane odtąd już na zawsze są oświetlane Jego blaskiem, ponieważ Bóg w swym miłosierdziu zechciał, by stało się Ono naszym Przewodnikiem. †

Zgodnie z postanowieniem biskupów Białorusi rok 2018 będziemy przeżywali pod hasłem: „Młodzież nadzieją Kościoła i społeczeństwa”. W ten sposób włączymy się w przygotowania do XV zgromadzenia zwyczajnego synodu biskupów poświęconego sprawom młodego pokolenia, które odbędzie się w październiku w Watykanie. Chcemy skupić naszą uwagę na młodzieży, aby dzień po dniu wzrastał w niej podziw dla rzeczywistości, a przez to również głęboka tęsknota za doskonałością, harmonią i szczęściem, których można doświadczyć tylko w Bogu. A pasjonujący sposób na życie w chrześcijaństwie można dostrzec dopiero wtedy, gdy się zrozumie, że Chrystus jest jedynym źródłem, z którego można otrzymać pełnię wspaniałej rzeczywistości Trójjedynego.
    Bardzo często jesteśmy świadkami tego, jak młodzi ludzie odchodzą od wiary i Boga. Zapominają o tym, że dano im w darze wspaniałe życie.
    Nie potrafią dostrzec piękna tego świata, tylko ograniczenia. Nie umieją pielęgnować rodzinne więzi, szanować miłość i przyjmować cierpienie. Przed nami wielkie zadanie – modlitwa w intencji naszej młodzieży, aby odkryła piękno tego świata i dostrzegła to duchowe bogactwo, aby trwała mocna w wierze, odważnie świadcząc o Chrystusie, i realizowała na co dzień swe chrześcijańskie powołanie.
    Warto zatem na początku nowego roku zatrzymać się przy Jezusowym żłóbku z naszymi pytaniami o nieznane oraz o to, co napełnia nasze serca niepokojem. Warto powierzać Bogu młodych ludzi, którzy zapomnieli o wiecznym i świętym.
   
   Drodzy Czytelnicy!
   Pan, który jest Słowem, daje moc wszystkim, którzy Je przyjmują. Gdy Je rozpoznamy i zaakceptujemy, Wszechmocny uczyni nas swymi dziećmi i uzdolni do radosnego i sensownego przeżywania każdego dnia. Życzę, aby nowy, 2018 rok Pański zaowocował Bożą łaską w codziennym życiu i napełnił serca prawdziwą radością, która wypływa z przekonania, że Stwórca nas wszystkich kocha i pragnie widzieć szczęśliwymi.