Згодна з Божым словам, “гэта добра і прыемна ў вачах Збаўцы нашага, Бога, які хоча, каб усе людзі былі збаўленыя і дайшлі да пазнання праўды” (1 Цім 2, 3–4). Добрая навіна! Сэнс жыцця, прызначаны кожнаму чалавеку Богам, – быць збаўленым. Гэта азначае, што Нябесны Айцец спрыяе нам ва ўсім, каб дайшлі да мэты, прызначанай Ім.
У сваёй дабрыні Стварыцель не толькі прадвызначае, але таксама робіць нас здольнымі дасягнуць збаўлення. †

Калі чуем слова “прадвызначанасць”, можам адчуць страх, бо без святла Божага слова яно можа азначаць наканаванасць лёсу: дзесьці хтосьці вызначыў мне пражыць такое, а не іншае жыццё, з такім, а не іншым фіналам. Гэта сумна – жыць і ведаць, што не маеш уплыву на сваё жыццё, што з’яўляешся марыянеткай. Такое мысленне разбіваецца толькі Божым словам.
З першых старонак Бібліі прыходзім да высновы, што чалавек створаны Богам разумным, з несмяротнай душой, а таксама свабодным выбіраць. Усё Святое Пісанне прасякнута гэтай ідэяй незалежнасці чалавека ад свайго Стварыцеля. Мы не заложнікі таго, што свет называе лёсам або фатумам. Кожны дзень, кожную хвіліну вольныя ў сваім выбары: што падумаць, што сказаць, што зрабіць. Але, як гаварыў апостал Павел, “усё мне можна, але не ўсё карысна” (1 Кар 6, 12).