ГРОДНА
Аўторак,
23 красавіка
2024 года
 

На шляху да святасці

Сведка нашых часоў

На шляху да святасці

Светлай памяці кс. прэлата Юзафа Грасевіча можна аднесці да ліку выдатных постацей Каталіцкага Касцёла ў Беларусі. Па-першае, ён з’яўляецца сузаснавальнікам манаскай супольнасці Сясцёр Маці Божай Міласэрнасці (Вастрабрамскай). Па-другое, яго злучалі вузы сяброўства з бл. Міхалам Сапоцькам. Па-трэцяе, святар спрыяў захаванню і выратаванню ад знішчэння слыннага абраза Езуса Міласэрнага, намаляванага мастаком Яўгенам Казіміроўскім паводле апісання св. Фаўстыны.
Айцец кангрэгацыі
    Менавіта ў Каменцы (дэканат Шчучын), у невялікай парафіі св. Антонія і Аб’яўлення Пана, куды кс. Юзаф Грасевіч прыбыў разам з трыма манахінямі, пачала таемна паўставаць Кангрэгацыя Сясцёр Маці Божай Міласэрнасці, якая вызначыла заклік папы Пія Х “Аднавіць усё ў Хрысце” як сваю галоўную мэту. Манахіні называлі кс. Грасевіча сваім айцом, паколькі ён апрацаваў статуты кангрэгацыі, а затым быў іх духоўным кіраўніком, спаведнікам, прамаўляў рэкалекцыі, праводзіў дні засяроджання.
    Сёстры памятаюць святара як чалавека адданай і глыбокай малітвы. Капліца, дзе ён часта засяроджваўся перад Найсвяцейшым Сакрамантам, была вельмі маленькай і цеснай, паколькі змяшчала толькі адзін кленчнік. Ксёндз прыходзіў туды штодня, каб набрацца Божай моцы і натхніцца на стварэнне гамілій і прамоў.
 

“Блажэйкі” – за лекамі ад фізічнага і духоўнага болю

На шляху да святасці

Св. Блажэй нарадзіўся ў ІІІ ст. на тэрыторыі сучаснай Турцыі. З юнацтва адрозніваўся набожным жыццём. Быў прызначаны біскупам Себасты. Гэта мела месца ў часы панавання рымскага імператара Ліцынія, які прагнуў знішчыць хрысціянства. Калі ўзмацніліся праследаванні вызнаўцаў Хрыста, біскуп быў вымушаны хавацца ў пячоры, каб мець магчымасць далей кіраваць сваёй дыяцэзіяй. Аднак яго знайшлі і арыштавалі, кінуўшы ў вязніцу. Там мужна абвяшчаў Евангелле вязням, якія знаходзіліся разам з ім. Адважнага біскупа не змаглі пераканаць адрачыся ад хрысціянства, і ён быў закатаваны.
    Культ св. Блажэя распаўсюджаны як у заходняй, так і ва ўсходняй Царкве. Успамін святога ў Каталіцкім Касцёле прыпадае на 3 лютага.
У Касцёле бытуе традыцыя ў дзень літургічнага ўспаміну св. Блажэя асвячаць свечкі – г. зв. “блажэйкі”. Пасля ўрачыстага абраду святар бласлаўляе сабраных вернікаў: падносіць да шыі скрыжаваныя свечкі і прамаўляе кароткую малітву. Ён просіць Госпада праз заступніцтва св. Блажэя берагчы людзей ад хвароб горла і ўсялякага зла. Чым адметны гэты святы?
   

Пакіньце пустой талерку, а не сэрца

На шляху да святасці

Вігілійны вечар. Запалены свечкі, гучаць калядкі. Пахне рыбай і сенам. Уся сям’я сабралася разам, аб’ядноўваючы некалькі пакаленняў. Магчыма, наступіў адзін з нямногіх момантаў у годзе, калі за супольным сталом сабраліся блізкія і далёкія сваякі. Пасля малітвы ўсе дзеляцца аплаткай і абменьваюцца віншаваннямі. Затым прыступаюць да ўрачыстай вячэры. Талеркі напаўняюцца бульбай з селяддзю, капустай і грыбамі… Акрамя адной. Напрыканцы стала стаіць пустая талерка. Згодна з традыцыяй – у чаканні неспадзяванага госця: заспакойвае сумленне гаспадароў дома. І раптам, калі ўсе запрошаныя даўно ў зборы, раздаецца стук у дзверы…
Насамрэч традыцыя пакідаць пустое месца пры вігілійным стале мае некалькі значэнняў. Некаторыя робяць гэта ў памяць пра блізкага памерлага, іншыя – для чалавека, з якім пасварыліся, у надзеі на прымірэнне. Большасць жа сапраўды прытрымліваецца звычаю захаваць месца пры сямейнай урачыстасці для нечаканага візіцёра.
   

Як распазнаць Божую волю ў сваім жыцці?

На шляху да святасці

Прашу вас, браты, праз літасць Божую: аддайце целы вашыя на ахвяру жывую, святую, прыемную Богу як выраз вашага разумнага служэння. І не дастасоўвайцеся да гэтага веку, але перамяняйцеся праз абнаўленне розуму, каб вы пазналі, якая воля Божая, што добрае, прыемнае і дасканалае”. (Рым 12, 1–2)
Воляй Бога заўсёды з’яўляецца дабро чалавека, у першую чаргу, безумоўна, вечнае. Пан Езус сказаў: “Бо такая воля Айца Майго, каб кожны, хто бачыць Сына і верыць у Яго, меў жыццё вечнае. І Я ўваскрашу яго ў апошні дзень” (Ян 6, 40). У Небе ўсе анёлы і святыя шчаслівыя, таму што выконваюць Божую волю. Аднак мінучы лёс чалавека таксама не абыякавы Стварыцелю. Ён прагне, каб мы тут, на зямлі, дасканалым чынам выконвалі Яго волю, заўсёды ішлі па дарогах дабра і такім чынам былі напоўнены ласкамі і дасягалі збаўлення.
   

Адстойваючы хрысціянскія каштоўнасці

На шляху да святасці

У Беларусі працягваецца збор подпісаў за прыняцце закона супраць прапаганды аднаполых стасункаў сярод непаўналетніх. Гэта выраз клопату, які праяўляюць католікі дзеля абароны традыцыйных сямейных каштоўнасцей перад абліччам пагроз сучасных тэндэнцый.
    Што менавіта стала прычынай узнікнення дадзенай ініцыятывы ў нашай краіне?
    Як праяўляецца ЛГБТ-прапаганда ў Беларусі і як яна можа паўплываць на сям’ю?
    Аб гэтым разважае Аліна Санько, удзельніца каталіцкай малітоўнай групы “У абарону жыцця” і каардынатар згаданай ініцыятывы на Гродзеншчыне.
На працягу апошняга часу тэма сцірання гендэрных межаў усё часцей паўстае ў СМІ. Пад маскамі гендэрнай роўнасці ЛГБТ-тэмы прасоўваюцца ў дзяржаўную палітыку. Як мы ведаем, спачатку так адбывалася ў тых краінах, дзе сёння ўжо легалізаваны аднаполыя саюзы з правам усынаўлення дзяцей; дзе набірае папулярнасць бясполае выхаванне, паводле якога бацькі прапануюць дзіцяці самастойна вырашыць, з кім яно сябе атаясамлівае: з хлопчыкам ці з дзяўчынкай; дзе без дазволу бацькоў сын ці дачка можа змяніць свой пол.
   

Ружанцовая зброя з Неба

На шляху да святасці

Ружанец часта называюць зброяй, што дазваляе перамагаць дэманаў і супрацьстаяць грахам. Яго ўспрымаюць таксама як шанц на збаўленне, паколькі паспяхова дапамагае вымаліць для душы вечнае жыццё.
    У гісторыі многіх святых і бласлаўлёных Ружанец адыгрываў вельмі важную ролю, нягледзячы на тое, што гэта надзвычай складаная малітва.
Абарона ад зла
    “Дайце мне армію людзей, якія адгаворваюць Ружанец, і я заваюю свет”, – сказаў некалі бл. Пій VII, падкрэсліваючы магутнасць гэтай малітвы. Моц Ружанца не абстрактная, а абсалютна рэальная. Так, напрыклад, Францішак – адзін са сведкаў аб’яўленняў Маці Божай у Фаціме (Партугалія) – быў збаўлены менавіта праз гэтую малітву. Калі хлопец спытаўся ў Марыі, ці пойдзе ў Неба, Яна адказала: “Ты павінен адгаварыць шмат Ружанцаў”. Пастушок быў паслухмяны Валадарцы свету і рэгулярна адгаворваў малітву. Ружанец можа вырашыць любую праблему. Як казала другая сведка аб’яўленняў у Фаціме Слуга Божая с. Луцыя, “няма цяжкасці, якая б не была растлумачана гэтай малітвай”.
   

Сям’я як школа святасці

На шляху да святасці

Першая школа святасці – гэта хрысціянская сям’я. Яна з’яўляецца найважнейшым месцам фарміравання характару і свядомасці кожнага чалавека. Яна першая вучыць правільным адносінам да веры: вузы адзінства і любові, якія злучаюць членаў сям’і, натхняюць да шукання Бога і адкрыцця на Яго.
    Шмат дачок і сыноў былі абвешчаны святымі менавіта дзякуючы захаванню каштоўнасцей, перададзеных вернымі Стварыцелю бацькамі.
    Узносячы іх да хвалы алтара, Касцёл паказвае вызнаўцам Хрыста прыклад для пераймання, а таксама прыгадвае, што праз заступніцтва святых і бласлаўлёных можна атрымаць дапамогу і ласку ад Усемагутнага. Няхай 10 прыведзеных гісторый стануць чарговым доказам таго, што сям’я – гэта першая школа святасці.
Свсв. Яўхім і Ганна
   – бацькі Найсвяцейшай Панны Марыі

    Хрысціянская традыцыя апісвае бацькоў Марыі як тактоўнае, спакойнае сужэнства. Яўхім і Ганна былі богабаязнымі, падтрымлівалі блізкія адносіны з Усемагутным. Свой здабытак дзялілі на 3 часткі: адну прызначалі на ўтрыманне святыні, другую ахвяроўвалі патрабуючым, а трэцюю пакідалі сабе.
    Выхоўвалі Марыю ў ласцы, якой Бог адарыў Яе. Паколькі бабуля і дзядуля Хрыста ўдзельнічалі ў таямніцы Уцелаўлення, сёння ўсе бабулі і дзядулі даручаюцца іх апецы.
   

Ад атэізму да святасці

На шляху да святасці

9 жніўня – літургічны ўспамін св. Тэрэзы Бенедыкты ад Крыжа, апякункі ЕўропыНягледзячы на поспехі ў навуковай сферы, Эдзіт Штайн пастанавіла ўступіць у кляштар, каб прысвяціць сваё жыццё Богу, якога знайшла пасля доўгіх гадоў пошукаў і бязвер’я…
Імкнуцца да праўды
    Эдзіт Штайн, пазней с. Тэрэза ад Крыжа, нарадзілася ў 1891 годзе ў Вроцлаве (сёння Польшча). Была 11-ым дзіцём глыбока веруючых яўрэяў. У 2 гады страціла тату. З гэтага часу клопат пра вялікую сям’ю поўнасцю лёг на плечы маці, жанчыны мудрай і моцна прывязанай да традыцый свайго народа.
    Будучы падлеткам, Эдзіт – незалежная асоба з бліскучым інтэлектам – пакінула веру, у якой была выхавана, бо яна не давала дзяўчыне ўпэўненасці ў Божай апецы. Гэтае рашэнне схіліла яе да яшчэ больш стараннага пошуку праўды. Вывучала філасофію, фенаменалогію, псіхалогію. Працавала над уласнымі работамі пад наглядам самых вядомых гуманітарных розумаў тых часоў. Рабіла навуковую кар’еру, што для жанчыны тады было даволі рэдкай з’явай.
   

Надзвычайнае побач

На шляху да святасці

Па дадзеных этнографаў, у Беларусі каля 200 цудадзейных крыніц. Вада з іх лічыцца гаючай не толькі для цела, але і для духу. Яе надзяляюць здольнасцю пазбаўляць ад самых розных хвароб. У гэтым спісе знаходзіцца і крыніца св. Якуба ў вёсцы Тракелі, што на Астравеччыне.
Мясцовыя жыхары чэрпалі гаючую ваду з крыніцы св. Якуба здаўна. Ды і само месца мае даўнюю гісторыю. “У 1820 годзе каля крыніцы, якая славілася сваёй жыватворнай вадой, была пабудавана капліца, – распавядае Казімір Варановіч, старшыня касцёльнага камітэта парафіі Дайлідкі. – Штогод 25 ліпеня, ва ўспамін святога, там ладзіліся фэсты. Такая традыцыя існавала да 1939 года, а пасля наступілі атэістычныя часы. Спачатку была знішчана каплічка, затым падчас правядзення меліярацыі засыпалі месца, адкуль біла гаючая вада. Дарэчы, механізатар, які па загадзе ўлад разбураў крынічную студню, у хуткім часе скончыў жыццё самагубствам…”.
   

Марыя Магдалена – сведка Божай міласэрнасці

На шляху да святасці

Жадаючы падкрэсліць значэнне св. Марыі Магдалены для Касцёла, Святы Айцец Францішак у 2016 годзе пастанавіў яе штогадовы абавязковы ўспамін 22 ліпеня ўзвесці ў Рымскім календары ў ранг свята.
Св. Марыя Магдалена з’яўляецца біблійнай постаццю. З Новага Запавету ведаем, што яна належала да кола бліжэйшых вучняў Езуса, дзякуючы чаму была відавочцам большасці падзей, звязаных з пасхальнай справай Збаўцы. Побач з Маці Божай яна верна стаяла пад крыжам, на якім быў распяты Езус Хрыстус (параўн. Мц 27, 55–56; Мк 15, 40–41; Ян 19; 25–27). Была першай, хто сустрэў уваскрослага Месію, каб пазней абвясціць Добрую Навіну апосталам (параўн. Мц 28, 1–11; Мк 16, 1–8; Лк 24, 1–11; Ян 20, 1–18). Праўдападобна, знаходзілася таксама сярод жанчын, сабраных з апосталамі, якія чакалі спаўнення абяцання спаслання Святога Духа (параўн. Дз 1, 14).
   

Старэйшае пакаленне – скарб грамадства

На шляху да святасці

26 ліпеня прыпадае літургічны ўспамін святых Яўхіма і Ганны, бацькоў Найсвяцейшай Панны Марыі, дзядулі і бабулі Езуса Хрыста. Гэты дзень павінен прыгадаць усім, наколькі важныя дзядулі і бабулі для сям’і і грамадства. Прадстаўляецца цудоўная нагода для малітвы ў іх інтэнцыі і аказання старэйшаму пакаленню асаблівай зычлівасці.

   Вучаць, выхоўваюць, перадаюць веру і любоў
    У адной са сваіх гамілій Святы Айцец Францішак прыгадаў, што старэйшыя асобы – гэта тыя, хто пакідае пэўнае наследдзе: перадае веру, гісторыю, вопыт і мудрасць. Як старое віно, яны маюць унутраную сілу, каб перадаць высакародную спадчыну. “Пажылыя людзі з’яўляюцца для маладых крыніцай мудрасці. Калі бацькоў не было дома або яны вызнавалі дзіўныя ідэалогіі, якія некалі навязваліся палітычнымі ўладамі, менавіта бабулі перадавалі ўнукам веру”, – сцвярджае Папа. Доказам гэтаму могуць быць гісторыі многіх дарослых асоб, якія мелі шчасце ў дзяцінстве выхоўвацца пры дзядулі і бабулі.
   

Старонка 9 з 40:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.