На шляху да святасці

Перажываючы Год веры, мы задаём сабе пытанні тыпу: “Як верыць?” ці “Хто можа дапамагчы, каб мая вера ў Бога дапамагала мне пераадольваць жыццёвыя цяжкасці?” На старонках Евангелля мы бачым, як Езус не аднойчы абвінавачваў сваіх вучняў у недахопе веры і цвёрдай жыццёвай пазіцыі, як самаго св. Пятра Ён назваў шатанам, таму што той вышэй веры ў Бога паставіў недасканалае чалавечае мысленне. З іншага боку, мы бачым Езуса, які захапляецца і ганарыцца верай простых людзей, якія выходзілі да Яго са сваімі праблемамі. Зайздросцячы такой іх веры, мы адначасова просім Езуса ўмацаваць нашу веру. Пан Бог не напісаў трактата на тэму веры, але Ён выкарыстоўвае метад “жывых вобразаў”, г.зн. Ён пасылае да нас выбраных людзей, ад якіх мы можам вучыцца веры і, што самае галоўнае, жыццю паводле яе. †

Из размышлений ученого: «Каждый решает основную задачу смысла своей жизни: хаотичность и предопределение царят во вселенной?».
    Согласно предопределению, все происходящее в природе является последствием предшествующих событий, или естественных законов, т.е. все, что привело к настоящему, произошло неслучайно. Это и есть предопределение, когда ощущается рука Творца.
    Солнце – температура 10 000 градусов по Фаренгейту, 27 млн. градусов в ядре. Состоит в основном из водорода, гелия, углерода и азота. Каким должно быть идеальное стечение обстоятельств, позволившие огненному шару – солнцу – оказаться на нужном расстоянии от нашей голубой планеты, чтобы зародилась жизнь?
    У всего есть цель, порядок, который уже предопределен.
    Но есть и другая производная – теория хаоса, согласно которой все это просто случайность. Сам факт, что мы существуем – это результат всего лишь сложной, но неизбежной, череды химических реакций и биологических мутаций, без всякого глобального умысла, без всякой цели.
    Каждый из нас даст ответ: «Или хаотичность, или предопределение; ведь ничто не может существовать само по себе». †

8 апреля, в литургическое торжество Благовещения Господня, католический Костел празднует День защиты зачатой жизни. Эта инициатива была принята 9 лет назад после опубликованной Иоанном Павлом II энциклики «Evangelium vitae», которая остро противостояла таким практикам, как аборт, в любой момент жизни плода. День защиты зачатой жизни отмечается и в Беларуси. Это в первую очередь молитва во всех костелах нашей страны за дар жизни для зачатых детей, а также «Духовное усыновление», которое верующие каждый год принимают в торжество Благовещения Господня.

«Плодитесь и размножайтесь, и наполняйте землю, и обладайте ею», – это первые слова, которые сказал Бог Адаму и Еве (ср. Быт 1, 28). И уже потом, намного позже, был завет с Авраамом, Исход из Египта, десять заповедей на Синае, проповедь Иисуса Христа о Царстве Божьем. Вначале же Бог дал людям простую, но фундаментальную заповедь – «плодитесь и размножайтесь», без исполнения которой все остальное будет просто невозможно. Наши предки даже и предположить не могли, что можно не исполнить этот Божий наказ, ведь это так естественно – супружество, дети, внуки, семья. †

Очень часто мы не задумываемся над тем, какие решения принимаем. А действительно ли это мы хозяева своих решений? Или кто-то уже давно за нас решил, что можно родить ребенка для себя. А если ребенок больной, можно и не рожать. И уж тем более, если у мамочки проблемы со здоровьем, никто даже слова не скажет, только поддержит. Как много матерей проходит мимо нас, даже не задумываясь над тем, почему мы приходим в этот абортарий? Почему мы тратим свое драгоценное время? Ведь говорят, что «время – деньги». А я бы сказала иначе: «время – дети». Те, у кого есть дети, меня поймут. Сколько времени мы посвящаем своим детям! Сколько бессонных ночей! А сколько забот в течение дня! Но мы – МАТЕРИ – готовы на это ради наших деток. И здесь я хочу подчеркнуть «наших». Многим пациенткам неотложной гинекологии наши молитвы и разговоры кажутся бесполезной тратой времени. Ведь это совершенно чужие люди и совершенно чужие дети. Так же поначалу думала и Елена. Решение принято, тем более ее состояние здоровья попадало под одно из 50-ти наименований медицинских показаний к аборту (трудно не попасть). Четыре молодые девушки в тот июльский день пришли решить свои проблемы. †

Здравствуй, ребенок. Мне тяжело тебе признаться, что я так не хотела твоего появления. Травила тебя по-всякому, чистилась, а ты, вот, живой. И продолжаешь расти в моем животе, и скоро родишься. Не знаю, что и думать. Значит, ты так хочешь жить. Значит, не зря ты зачался. Значит, ты придешь на эту землю для чего-то очень важного... Будешь ли ты любить меня, когда родишься, или испортишь всю мою жизнь, чтобы я весь остаток своих дней страдала от твоего характера, твоей жажды смерти, чтобы имела пред глазами немое напоминание о своем грехе и вечно каялась? Ну что же. Поздно ко мне пришло осознание, что не я решаю, кому жить, а кому умирать ради моего комфорта, мужниного удобства, карьеры. Что не все можно спланировать в жизни. Что этот сгусток клеток во мне – человеческая жизнь, которая, как бы, моя, но и совершенно не моя. И что я – неудавшаяся убийца. Прости меня, человек. Я не жду понимания, но я прошу преодолеть это мое тебе противостояние и жить дальше. В прощении, в любви, в свете. †

Большасць з нас на працягу ўсяго перыяду Вялікага посту ўдзельнічае ў набажэнстве Крыжовага шляху ў касцёле ці адпраўляе яго ў сваіх дамах. Нам асабліва падабаецца ўдзельнічаць у розных інсцэніраваных крыжовых набажэнствах, такіх, якія адбыліся, напрыклад, у Шчучыне ці Міхалішках. У многіх мясцовасцях нашай дыяцэзіі гэтыя набажэнствы разбудаваныя, а вернікі, поўныя пакоры, прыпадаючы да крыжа, прымаюць у іх удзел. Кульмінацыяй крыжовых разважанняў з’яўляюцца словы, якія гучаць у Вялікую пятніцу, калі многія з нас духоўна яднаюцца са Святым Айцом і слухаюць разважанні, што плывуць у Гродна з Рымскага Калізея, месца смерці многіх хрысціян. А ў Гродне ў гэтым годзе ў чацвёрты раз адбылося набажэнства Крыжовага шляху праз цэнтр горада.

У гэтым годзе разважанні падрыхтавала моладзь пабернардынскай парафіі на чале са сваім душпастарам кс. Янам Раманоўскім. Сёлетнія разважанні былі моцна ўплецены ў штодзённае жыццё, несумненна, кожнага чалавека: тых, хто не заўсёды мае добрыя адносіны з бацькамі, тых, хто не спяшаецца працягнуць руку дапамогі патрабуючым, тых, хто часта задумваецца над сэнсам жыцця і сваім сведчаннем веры. А таму гэтым вечарам падчас гродзенскага Ерузалема кожны з нас мог знайсці сябе і сваё жыццё. А стоячы на пабернардынскім узвышшы, якое становіцца гродзенскай Галготай, можна пачуць адказ Езуса на пытанні, якіх, як заўсёды, у нас вельмі шмат. †

Сардэчна вітаю Вас, дарагія Чытачы “Слова Жыцця”.
    Вялікі тыдзень, які распачынаецца Пальмовай нядзеляй і заканчваецца трыумфальнай раніцай Пасхі, з’яўляецца выключна важным для кожнага верніка, таму што ён паўстае перад намі як падрабязнае апісанне апошніх дзён, а нават і гадзін жыцця Езуса. Такое апісанне заклікае нас задумацца. Бог мае шмат што сказаць нам праз тыя падзеі, якія мелі месца ў Ерузалеме падчас Вялікага тыдня.

Паколькі мы пера­жываем Год задумы над верай, варта ў гэтыя дні знайсці сведкаў, якія могуць многае нам расказаць.
    Трэба заўважыць сведкаў на палітычна-грамадскіх пасадах. Пілата, які хоча правіць справядліва, але не ў стане абараніць бязвіннага. Ён спрабуе апраўдаць сябе толькі ўмываннем рук. Колькі ж палітыкаў і людзей на грамадскіх пасадах звяртаюцца да гэтага самага жэста – умывання рук? Але гэта не апраўдвае, гэта толькі ілюзія бязвіннасці.
    Падобным чынам робіць і Ірад, які крымінальную сітуацыю змяняе ў відовішча і забаву. Ён уцякае ад адказнасці за лёс Езуса. Такіх ірадаў сёння таксама шмат, людзей, якія ўцякаюць ад адказнасці. †

У сучасным XXI стагоддзі, стагоддзі паўсюднай камп’ютарызацыі і тэхнічнага прагрэсу, чалавек пачынае шукаць сродкі і хобі, якія б дапамаглі яму духоўна адпачыць і, пры гэтым, набрацца фізічных сіл. Хрысціянства па сваёй сутнасці накіравана, перш за ўсё, на духоўную дапамогу чалавеку, але, на жаль, ва ўсім свеце, і нават сярод хрысціян, расце зацікаўленасць ёгай. А гэтая зацікаўленасць з часам пашыраецца на іншыя сферы, звязаныя з ізатэрыкай і Нью Эйдж, такія, як рэінкарнацыя (паўторнае нараджэнне душы ў іншым целе), акупрэсуса (індуісцкі метад, які заключаецца ў праколванні спецыяльнымі іголкамі пэўных месцаў на целе), акупунктура (кітайскі метад, які палягае на ўвядзенні ў спецыяльныя пункты на целе вельмі тонкіх і далікатных іголак), рэфлексалогія (метад, які заключаецца ў масажы пунктаў на ступнях, далонях ці твары пацыента), а таксама іншыя наўпрост антыхрысціянскія метады, супраць якіх Ватыкан перасцерагаў у дакуменце “Езус Хрыстус – даўца жывой вады”. †

Хрыстос – гэта той, хто чагосьці ад цябе чакае, гэта, найперш, Воля, якая аб’яўляе нам сябе. Верыць і любіць Хрыста – значыць любіць тое, чаго Ён жадае, прымаць Яго волю. Толькі прыняцце волі Хрыста, пацверджанае нашым выбарам пры выпрабаванні веры, прыносіць душэўны свет і сапраўдную радасць, якіх у нас ужо ніхто не адніме.
    Існуе два спосабы пазнання Божай волі для канкрэтнай сітуацыі. Вы павінны быць упэўнены, што тое, аб чым вы просіце або што збіраецеся зрабіць, не забараняецца Бібліяй, а таксама што яно ўславіць Бога і дапаможа вам духоўна ўзрасці. Калі дзве гэтыя ўмовы выконваюцца, а Бог усё ж не дае вам таго, аб чым вы просіце, тады, магчыма, на гэта няма Божай волі ці вам неабходна пачакаць яшчэ. Іншы раз цяжка даведацца пра Божую волю. Людзі хочуць, каб Бог сказаў ім, што рабіць: дзе працаваць, дзе жыць, з кім жаніцца і г. д. Святы апостал Павел у сваім лісце да рымлянаў кажа: “І не ўпадабняйцеся гэтаму веку, але перамяняйцеся праз аднаўленне розуму, каб пазналі, якая ёсць воля Бога, што добрае і прыемнае ды дасканалае” (Рым 12, 2). †

Пантыфікат Бенедыкта ХVІ скончыўся. Свет абмяркоўвае як былога Святога Айца, так і яго будучага пераемніка. Тым часам моладзь Гродзеншчыны прымае ўдзел у падрыхтоўцы да выбараў новага Папы – у віртуальнай і духоўнай прасторы. Сусветнай моладдзю створаны адмысловы сайт аdoptacardinal.org для малітоўнай падтрымкі кардыналаў, што будуць выбіраць кіраўніка каталіцкага Касцёла. Кожнаму ахвотнаму маладому чалавеку даручаецца адзін канкрэтны кардынал. Мэтай суполкі з’яўляецца духоўная апека над кожным са 117 выбаршчыкаў, каб Святы Дух дапамог ім зрабіць правільны выбар. Каб далучыцца да малітвы, трэба зайсці на сайт і запоўніць анкету (імя, прозвішча і e-mail). На скрыню карыстальніка дасылаецца партрэт і біяграфія аднаго з кардыналаў, за якога добраахвотнік будзе маліцца ў час працы канклава. Да моладзевай ініцыятывы ўжо далучылася больш за 170 тысяч чалавек з усяго свету, сярод іх – гродзенская моладзь.
    Карэспандэнт “Твайго Стылю” запытаў гродзенскіх членаў суполкі, чаму яны далучыліся да сусветнай малітоўнай актыўнасці.†