ГРОДНА
Пятніца,
19 красавіка
2024 года
 

На шляху да святасці

Як прабачыць непрабачальнае?

На шляху да святасці

Я ўжо ўсвядоміла: думка, што я жыву ў вельмі жудасны час, – гэта не думка. Гэта рэчаіснасць, да якой не хочацца прызвычайвацца, але якую трэба прыняць і неяк навучыцца з ёю жыць.
    Нават у такі час я знаходжу плюсы: я пазнаёмілася з неверагоднымі людзьмі, з якімі лягчэй перажываць усё, што адбываецца, навучылася цаніць тое, што раней успрымалася як нешта зусім нармальнае, напрыклад, сустрэчы з сябрамі і сямейныя вячэры.
 

Ці добра ты думаеш пра сябе?

На шляху да святасці

Прачніся! Чаму табе хочацца быць такім, як усе? Мець тое, што ёсць ва ўсіх? Чаму гэта важней, чым быць сабой – тым, якім ты быў створаны?
На вуліцах так шмат людзей з паніклым позіркам. З боку – шэрая маса без прыкмет жыцця: знешні выгляд адлюстроўвае ўнутраны стан чалавека. І я, і ты ў гэтай шэрай масе. Але якімі нам быць у ёй: тымі, хто нясе радасць ці шэрасць – выбіраць нам.
    Як жа не зліцца з натоўпам? Як ісці сваёй дарогай? Як адчуваць “смак жыцця” і вылучацца палаючымі радасцю вачыма і ўсмешкай?
   

Грахі, якія наклікаюць Божую помсту

На шляху да святасці

Катэхізіс Каталіцкага Касцёла прыгадвае, што існуюць “грахі, якія наклікаюць Божую помсту: кроў Авеля, садомскі грэх, плач народа, прыгнятаемага ў Егіпце, скарга чужаземца, удавы і сіраты, несправядлівасць да работніка” (параўн. ККК 1867).
У іншым выкладзе гэтымі грахамі з’яўляюцца:
    1. Наўмыснае забойства.
    2. Садомскі грэх.
    3. Крыўда ўбогага, удавы і сіраты.
    4. Затрымліванне належнай платы.
   

«Самая возвышенная молитва – молитва прославления»

На шляху да святасці

Когда-то я работала в маленькой деревне на берегу моря. Там стоял костёл, посреди которого висело большое распятие. Всё бы ничего, но Иисус на нем был настолько неестественно худой, что это каждый раз привлекало моё внимание. Однажды я не выдержала и с возмущением спросила: «Иисус, ну почему Ты тут такой тощий?!» А Он ответил: «Какая твоя молитва, такой и Я здесь»...
   

На шляху да пакаяння

На шляху да святасці

У маладосці часта жыццёвае крэда – “жывём адзін раз”. І менавіта з-за яго робіцца найбольшая колькасць учынкаў, пасля якіх сорамна. Але ці заўсёды сорамна? Ці заўсёды ёсць пачуццё таго, што ты ўчыніў грэх? На жаль, не.
   

Паводле “закона” – тэрарыст. Паводле запаведзей – Слуга Божы

На шляху да святасці

У лютым мінула 70 гадоў з пакутніцкай смерці архімандрыта Андрэя Цікоты. У 2003 годзе быў распачаты працэс яго беатыфікацыі.
Кароста, туберкулёз, дыстрафія, пелагра – гэта толькі некаторыя з найбольш распаўсюджаных хвароб у савецкіх лагерах. У той жа час у пасмяротным акце пазначана “спыненне сардэчнай дзейнасці”. І мы можам толькі здагадвацца, ад чаго канкрэтна загінуў архімандрыт-мучанік Андрэй Цікота. Падобная ілжывасць уласціва камуністычнай сістэме, у адрозненне ад святара, які за вернасць Праўдзе атрымаў 25 гадоў катаргі.
   

“Мой маленькі крыжык”

На шляху да святасці

Пра прыклад жыцця і смерці

Марына згуртавала вакол сябе парафіян і духавенства

З таго моманту, як Марына даведалася пра хваробу, яна пачала весці дзённік. Не для сябе, але дзеля іншых. Жанчына горача верыла, што калі Бог дасць, абавязкова наступіць ацаленне, а яе дзённік будзе сведчаннем цуду. Ён будзе выдадзены, каб стаць падтрымкай і надзеяй для тых, хто пакутуе ад анкалогіі. Марыла, што дзённік будуць аддаваць за ахвяраванні, а сабраныя сродкі накіроўваць хворым на рак.
   

Выйсці з палёгкай на душы

На шляху да святасці

У юнацтве здавалася, што лепшыя плады прыносіць добрая споведзь – такая, пасля якой адыходзіш ад канфесіянала са слязамі на вачах, бо святар сказаў столькі добрых і патрэбных слоў. Але з цягам часу гэтыя эмоцыі зніклі.
   

Правер, ці не абрабавалі цябе!

На шляху да святасці

Як быць, калі не разумееш, што рабіць? Калі пачуццё разгубленасці і страху накрывае з галавой? Адказ просты: “Прасіце, і будзе дадзена вам; шукайце, і знойдзеце; стукайце, і адчыняць вам. Бо кожны, хто просіць, атрымлівае; і хто шукае, знаходзіць; і хто стукае, таму будзе адчынена”(Мц 7, 7–8).
   

Датыкаючыся да бласлаўлёнага

На шляху да святасці

З чым мы асацыіруем маладосць? З актыўнасцю, рухам наперад, амбіцыямі, радасцю, весялосцю. Між іншым, чалавека з такімі паводзінамі і рысамі можна назваць маладым незалежна ад узросту (малады сэрцам ці малады духам, мы кажам), бо не заўсёды ў 20, 25 альбо 30 гадоў асоба паводзіць сябе менавіта так.
Італьянец П’ер Джорджыа Фрасаці быў маладым і ўзростам, і сэрцам. Ён памёр, маючы 24 гады – у 1925 годзе. У 1990 годзе, 6 красавіка, папа Ян Павел II абвясціў маладзёна бласлаўлёным і назваў яго чалавекам васьмі дабраслаўленняў. Што такога паспеў зрабіць на сваім жыццёвым шляху П’ер Джорджыа Фрасаці?
   

Касцёл "у трэндзе", а моладзі менш?

На шляху да святасці

Чым далей крочыць прагрэс, тым цяжэй утрымаць моладзь у Касцёле. Усё традыцыйнае ўспрымаецца як нецікавае і нямоднае. Аднак сённяшняя моладзь, як мне падаецца, больш шукае праўды. Ёсць шмат тых, хто верыць, але не можа знайсці ў Касцёле сваё месца.
   

Старонка 2 з 40:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

white
Адзначаем імяніны:
Сёння ўспамінаем памерлых святароў:
Да канца года засталося дзён:  257

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.