Słowo Pasterskie

(fragmenty)

[...] W naszym kraju obok przeróżnych organizacji rządowych, których zadaniem jest pomoc najbardziej potrzebującym, istnieje również kościelna Caritas. Czym jest organizacja Caritas? Caritas to katolicka organizacja charytatywna działająca zarówno na Białorusi, jak i na całym świecie. I choć jest to organizacja charytatywna, to pierwszym jej zadaniem jest niesienie Chrystusa tam, gdzie jeszcze Go nie znają. Bo pierwszym Lekarzem samotności, choroby jest Chrystus i Jego Ewangelia. Ale przecież „wiara bez uczynków jest martwa”, pisze św. Jakub. Dlatego też organizacja podejmuje zadania związane z niesieniem pomocy najbardziej potrzebującym, czyli chorym, starszym, bezdomnym, dzieciom z rodzin ubogich. Na Białorusi istnieje Caritas Krajowa, która koordynuje pracę Caritas w poszczególnych czterech diecezjach Kościoła katolickiego na terenie naszego kraju. W każdej z diecezji istnieje odrębna jednostka Caritas, która podejmuje zadania wynikające ze statusów organizacji. Są także Caritas parafialne, czyli ten najniższy szczebel struktury. Parafialne Caritas mają najwięcej możliwości dotarcia do tych, którzy potrzebują pomocy. †

LIST PASTERSKI KS. BISKUPA ALEKSANDRA KASZKIEWICZA NA WIELKI POST 2013 R.

Drodzy Bracia i Siostry!  Uczmy się bardziej przebywać przed Bogiem, który objawia się w Jezusie Chrystusie. Modlitwa pozostaje zawsze pierwszym i podstawowym warunkiem zbliżenia się do Boga. Stąd zachęcam Was, aby w tym świętym czasie poświęcić więcej czasu na modlitwę. Gdyż ona sprawi, że wydobędziemy się z obojętności życia i staniemy się wrażliwymi na sprawy Boga i naszej duszy. Dobra modlitwa też jest pomocą w odsłanianiu przed Bogiem swoich zakamarków serca. Dlatego Kościół w tym okresie szczególnie przypomina o nieodzownej konieczności dobrze przygotowanej spowiedzi sakramentalnej, abyśmy mogli przeżywać Zmartwychwstanie Chrystusa nie tylko w liturgii, lecz przede wszystkim w naszej własnej duszy.

Więcej: LIST PASTERSKI NA WIELKI POST 2013 R

Fragment orędzia Ojca Świętego na Wielki Post

Wiara to poznanie prawdy i przylgnięcie do niej (por. 1 Tm 2, 4); miłość to „poruszanie się” w prawdzie (por. Ef 4, 15). Przez wiarę nawiązuje się przyjaźń z Panem; przez miłość żyje się tą przyjaźnią i ją pielęgnuje (por. J 15, 14 n). Wiara skłania nas do przyjęcia przykazania Pana i Nauczyciela; miłość daje nam błogosławieństwo wprowadzania go w czyn (por. J 13, 13-17). W wierze zostajemy zrodzeni jako dzieci Boże (por. J 1, 12 n.); miłość sprawia, że w konkretny sposób trwamy w tym synostwie Bożym, przynosząc owoc Ducha Świętego (por. Ga 5, 22). Wiara pozwala nam rozpoznać dary, które dobry i wielkoduszny Bóg nam powierza; miłość sprawia, że owocują (por. Mt 25, 14-30). †

«Stawszy się rodzicami, małżonkowie otrzymują od Boga dar nowej odpowiedzialności. Ich miłość rodzicielska ma się stać dla dzieci widzialnym znakiem tej samej miłości Boga, "od której bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi"». («Familiaris consortio» 15)

Тrwając w radości świąt Bożego Narodzenia raz jeszcze łączymy się z Wami, zapewniając o naszej ojcowskiej miłości do Was. Przyjście na świat Jezusa Chrystusa w ludzkiej postaci jest radosnym wydarzeniem, dającym początek nowej historii ludzkości. Narodzeniu Jezusa towarzyszy wiele okoliczności, noszących znamię niebezpiecznych. Kiedy popatrzymy na warunki, w jakich Maryi przychodzi narodzić Zbawcę świata, należałoby określić je, jako skrajnie ubogie i niebezpieczne dla zdrowia noworodka. Potem widzimy Świętą Rodzinę uciekającą do Egiptu, ochraniając w ten sposób życie Jezusa. Dziś w Ewangelii czytamy o wydarzeniu, które dla Maryi i Józefa - Rodziców Jezusa - było przeżyciem, z którym spotyka się wielu rodziców tracących swoje dzieci. Widzimy zatem, Siostry i Bracia, jak bardzo poważnie podchodzą do odpowiedzialności za nowe życie Maryja i Józef. Wiedzą oni, że są widzialnym znakiem miłości Boga do człowieka. †

Дарагія Чытачы газеты “Слова Жыцця”
   Сын Божы нарадзіўся – узрадавалася ўсё стварэнне, неба і зямля. Анёлы заспявалі: “Хвала на вышынях Богу, а на зямлі супа­кой людзям добрай волі”. Успамінаючы гэтую ўрачыс­тую хвіліну, калі святло Бэтлеемскай зоркі асвяціла цемру ночы і неба ў прадказаным Богам горадзе Бэтлееме злучылася з зямлёю, дазвольце павіншаваць Вас, узлюбленыя Вернікі, з радасным святам Божага Нараджэння! Дарагі Браце і дарагая Сястра! Кожны чалавек: дарослы і маленькі, здаровы і хворы, той, хто шукае праўду і спаўненне жыцця, і той, хто гэта ўжо знайшоў, – узвесяліся ў сваім сэрцы і падзякуй Найвышэйшаму Богу за таямніцу Яго любові, пранікніся гэтай гістарычнай падзеяй, якая перамяніла зямное існаванне. Бог нарадзіўся чалавекам. І няважна, што кажуць тыя, хто ў Яго не верыць ці сумняваецца ў Ягонай моцы. Вы майце моцную веру! Сёння, у гэтае радаснае свята Божага Нараджэння, калі разам з усім каталіцкім Касцёлам мы перажываем Год веры, я хачу заклікаць Вас, дарагія Вернікі, да падзякі Богу за ласку веры. Дарагія Браты і Сёстры, шануйце сваю веру, сцеражыце яе, штодня давайце сведчанне аб ёй, каб і іншыя маглі атрымаць ласку веры. Штодня маліцеся аб памнажэнні веры ў Вашых сем’ях, у душах дзяцей і моладзі, праяўляйце духоўную падтрымку тым, каму сёння не хапае веры або хто яе страціў. Пан Езус у чарговы раз збірае нас на ўспамін свайго Нараджэння, даверцеся Яму і моцна верце ў Ягоную моц! Малюся за кожнага з Вас перад нованароджаным Збаўцам і прашу, каб Бог усім Вам паблаславіў. У імя Айца, і Сына, і Духа Святога. Амэн.