З Адэльска ў Гродна
кс. Павел Салабуда
21 верасня 2012
|
Духоўная семінарыя з’яўляецца сэрцам кожнай дыяцэзіі. Ужо на працягу 20-ці гадоў дзякуючы намаганням кс. б-па Аляксандра і ксяндзоў прафесараў на чале з кс. рэктарам сэрца нашай дыяцэзіі пульсуе ў Хрыстовым рытме.
Аб духоўнасці, маладым пакаленні святароў і не толькі аб гэтым з новым духоўным айцом Гродзенскай ВДС кс. Валерыем Быкоўскім размаўляў кс. Павел Салабуда.
Аб духоўнасці, маладым пакаленні святароў і не толькі аб гэтым з новым духоўным айцом Гродзенскай ВДС кс. Валерыем Быкоўскім размаўляў кс. Павел Салабуда.
Кс. Валерый, можна сказаць, што гэта Ваша вяртанне ў семінарыю. Пасля навучання ў Люблінскім каталіцкім універсітэце, Вы як выкладчык біблійнай тэалогіі некаторы час працавалі і жылі ў семінарыі. З якімі пачуццямі Вы вяртаецеся ў Alma Mater?
Вяртанне ў семінарыю заўсёды з’яўляецца для мяне своеасаблівым зваротам да крыніцы майго асабістага паклікання і святарскай фармацыі. Я не ўтойваю, што маю своеасаблівы страх, паколькі я буду выконваць вельмі адказную функцыю духоўнага айца ў нашай семінарыі. †
Вяртанне ў семінарыю заўсёды з’яўляецца для мяне своеасаблівым зваротам да крыніцы майго асабістага паклікання і святарскай фармацыі. Я не ўтойваю, што маю своеасаблівы страх, паколькі я буду выконваць вельмі адказную функцыю духоўнага айца ў нашай семінарыі. †