ГРОДНА
Пятніца,
19 красавіка
2024 года
 

Лісты чытачоў

Глыбокі супакой цалкам напоўніў мяне

Лісты чытачоў

Марына Я., Астравец

28 чэрвеня 2020 |
Аднойчы мне разам з групай паломнікаў давялося пабываць у італьянскім горадзе Падуя. Мы ехалі, у першую чаргу, да мошчаў св. Антонія – вядомага каталіцкага прапаведніка, памочніка ў адшуканні згубленых рэчаў.
Па дарозе маю ўвагу прыцягнуў пэўны храм. На сэрцы з’явілася светлае пачуцце: вельмі захацелася туды трапіць. Была ўпэўненасць, што гэта менавіта той касцёл з мошчамі святога, куды мы і накіроўваемся. Але аўтобус праехаў міма і працягваў ехаць усё далей, далей... Я са смуткам падумала, што магчымасці пабываць у той святыні ў мяне ўжо не будзе.
    Далей была доўгая і цікавая экскурсія па горадзе, наведванне сабора св. Антонія Падуанскага, шпацыр па каларытных вулачках, рынках... Пасля паломнкі атрымалі каля 3-ох гадзін вольнага часу.
    Самастойна блукаючы ў незнаёмым горадзе, я трапіла… да таго самага касцёла, які бачыла, заязджаючы! Не магла паверыць сваім вачам! Кружыла вакол, не адважваючыся ўвайсці. †
Чытаць цалкам: Глыбокі супакой цалкам напоўніў мяне
 

Падрыхтаваць сябе да ласкі

Лісты чытачоў

Кацярына Аксціловіч, Гродна

08 сакавіка 2020 |
У 2013 годзе мы з мужам узялі шлюб. Вельмі хацелі мець дзяцей, але ўрачы паставілі дыягназ “бясплоддзе”. На працягу 5-ці гадоў я прымала гарманальныя прэпараты, шматлікія іншыя лекі... А потым кінула. Мы звярнуліся да Бога з просьбай адарыць наша сужэнства ласкай.
У лістападзе 2018 года з мужам упершыню трапілі на рэкалекцыі з малітвай аб дары патомства ў Росі, якія праводзіў кс. канонік Чэслаў Паўлюкевіч. Плён быў відавочны: нашы адносіны адчувальна змяніліся, мы сталі бліжэй адзін да аднаго. Шчаслівыя, з нецярплівасцю чакалі наступных рэкалекцый. †
Чытаць цалкам: Падрыхтаваць сябе да ласкі
   

Адчуць удзячнасць Богу за сілы і ласкі

Лісты чытачоў

Ад імя ўсіх парафіян Алена Лунеўская

13 лістапада 2019 |
Сёлета была ў пілігрымцы да Маці Божай Тракельскай. Дзякавала Найсвяцейшай Панне Марыі за ласкі, якія атрымала праз Яе заступніцтва.
Я выйшла замуж у 1972 годзе. Нарачоны быў праваслаўным. Павянчаліся. Нарадзілі дачок. Высветлілася, што муж выпівае. Пасля 13-ці гадоў шлюбу разышліся. Жылі асобна, у сепарацыі. Доўгія гады пра яго нават не ўспамінала.
    Сама шмат малілася, у розных інтэнцыях. А аднойчы прыйшла думка: “Трэба ахвяраваць малітву за мужа, каб не памёр ад алкаголю ў смяротным граху, каб хоць перад смерцю пакаяўся перад Богам”. †
Чытаць цалкам: Адчуць удзячнасць Богу за сілы і ласкі
   

Дай Бог сіл і натхнення!

Лісты чытачоў

Аліна, парафіянка з Ваўкавыска

02 снежня 2018 |
Некалькі разоў у год на вялікія святы я прыязджаю на сваю малую радзіму – у аграгарадок Рэпля Ваўкавыскага раёна. Заўсёды прыходжу ў касцёл, каб памаліцца і падзякаваць Пану Богу, што жывая мама, што маю куды і да каго прыехаць.
Апошні раз была ў святыні на Вялікдзень. Касцёл Імя Найсвяцейшай Панны Марыі заўсёды меў прывабны знешні выгляд, аднак унутраны стан патрабаваў рамонту. Я была вельмі ўражана, калі наведала касцёл падчас урачыстасці Усіх Святых, была зачаравана знешнім убранствам святыні. Цяжка верылася, што з касцёлам за такі прамежак часу адбыліся такія кардынальныя змены. Святыня мела прыцягальны выгляд: прыгожая, свежая. Усё, што знаходзілася ў касцёле, заззяла, нібыта загаварыла і ажыло. Адноўленыя алтары выглядалі цудоўна. Усе дэкарацыі былі падабраны з любоўю, адпавядалі адно аднаму, рабілі касцёл утульным. †
Чытаць цалкам: Дай Бог сіл і натхнення!
   

Бог піша проста на крывых людскіх дарогах

Лісты чытачоў

Ад імя ўсіх парафіян Алена Лунеўская

02 снежня 2018 |
У кожнага чалавека свой шлях, свая жыццёвая дарога. Напэўна, не памылюся, калі скажу, што многія людзі мараць аб прэстыжных прафесіях і часта не разумеюць тых, хто ад усяго адракаецца, хто аддае сябе Богу і выбірае шлях святарскага служэння. Толькі адзінкі так могуць. Гэта пакліканне, Божы дар.
Сёння хачу расказаць пра вельмі цікавага і паважанага чалавека – нашага пробашча кс. Люцыяна Радомскага, які служыць у парафіі св. Ганны ў аграгарадку Лунна, што на Мастоўшчыне. Гэты святар – чалавек з вялікай літары! Яго простыя і такія мудрыя словы зразумелыя як малому дзіцяці, так і сталай асобе. Той, хто хоць аднойчы з ім сутыкнуўся, напэўна, пераасэнсаваў свой погляд на жыццё, глыбей пазнаў Божае слова. †
Чытаць цалкам: Бог піша проста на крывых людскіх дарогах
   

Наступныя артыкулы...

Старонка 3 з 19:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

Велікодны Аўторак
white
Адзначаем імяніны:
Лявона, Вінцэнта
Сёння ўспамінаем памерлых святароў:
1947 + кс. Марцін Пузырэўскі, проб. Адэльск
Да канца года засталося дзён:  257

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.

Ад шчырага сэрца