Żył sobie kiedyś mały chłopiec o imieniu Michałek. Był bardzo smutny, ponieważ wszyscy zajmowali się tylko swoimi sprawami, i nikt nie zwracał na niego uwagi. Jedyną radością były dni, kiedy bliskie osoby obdarowywały go prezentami. Lecz mijał czas, i radość znikała. Pewnego wieczoru, kiedy chłopczyk leżał już w łóżku, usłyszał lekki hałas. Michałek nie zdążył się przestraszyć, jak przed nim pojawił się maleńki aniołek.
- Kim jesteś? – zapytał Michaś.
- Jestem aniołem, który przynosi smutnym dzieciom radość.
- To znaczy przyniosłeś mi prezenty?! – ucieszył się Michaś.
- Nie – odpowiedział anioł.
Chłopczyk się rozgniewał, a potem znowu się zasmucił. †

- Posłuchaj, Michałku – powiedział anioł, - spójrz, ile masz różnych prezentów, wszystkie są porozrzucane po twoim pokoju. Nie cieszysz się, gdy je widzisz?
- Jestem szczęśliwy, gdy je otrzymuję, ale potem uczucie szczęścia odchodzi i prezenty przestają mnie cieszyć – odpowiedział Michał.
- Otóż – powiedział anioł – chcę pokazać tobie to, co zawsze będzie sprawiać ci radość i szczęście. Ale najpierw przeniesiemy się do krainy, gdzie mieszkają szczęśliwi ludzie.
Anioł wypowiedział słowa modlitwy, i oni znaleźli się w dziwnej krainie. Wokół były kwitnące polany, piękne domy, około nich bawiły się małe uśmiechnięte dzieci.
- Dlaczego one się cieszą? – zapytał chłopak.
- Spójrz na nie, i sam znajdziesz odpowiedź – rzekł anioł.
Michał zaczął chodzić od domu do domu, od podwórka do podwórka. Spostrzegł, jak pewien starszy chłopak bawił się z małym dzieckiem, drugi zaś przygotowywał prezenty rodzicom, trzeci pomagał w sprzątaniu mieszkania, czwarty wymyślał dla wszystkich wesołe historyjki. Każdy robił coś dla innych.
Michał nachmurzył brwi i spojrzał na anioła.
- Czy domyślasz się, dlaczego oni są tacy radośni? – zapytał anioł. – Podpowiem ci. Oni dają radość innym, dzielą się swymi pięknymi uczuciami, darzą swoją przyjaźń, troskę i pomoc. Oni nie otrzymują, a oddają, darzą.
Największym prezentem i radością w życiu jest to, kiedy możesz uczynić innych szczęśliwymi i radosnymi. A tę zdolność mają wszyscy, tylko nie wszyscy o tym wiedzą. I ty możesz zawsze być szczęśliwy, dlatego że nikt nie może odebrać ci tej cudownej zdolności oddawania swojej miłości, troski i ciepła innym ludziom.
- Chcę zostać w tej krainie, tu jest bardzo dobrze! – powiedział Michał.
- Ty również możesz oddawać swoje ciepło duchowe i troszczyć się o innych. – Anioł ponownie wyszeptał modlitwę, i Michał znalazł się w swoim pokoju.
Już leżał w swoim łóżeczku i myślał o tym, aby szybciej nastał jutrzejszy dzień. Wtedy namaluje coś pięknego i sprezentuje rodzicom, obowiązkowo pomoże babci i wymyśli wesołą historyjkę dla sąsiedzkiego chłopca, który również często bywa smutny.
I Michałek zasnął w oczekiwaniu jutrzejszego dnia, gdzie nie będzie miejsca na smutek, gdzie nie trzeba na nic czekać, gdzie radość i szczęście zależy tylko od ciebie samego.