Jubileusz

    Podczas Mszy Świętej Ksiądz Biskup udzielił sakramentu bierzmowania licznej grupie parafian z Porozowa oraz życzył, aby świątynia zawsze była pełna. Licznie zgromadzeni kapłani oraz lud święty śpiewali dziękczynne Te Deum. Ojciec proboszcz Stanisław Sadowski OFM Conv. swoje przemówienie rozpoczął słowami: «Bogu dziękujcie, Ducha nie gaście» – a w ten przepiękny dzień było za co dziękować Bogu. Duszpasterz wezwał także swoich wiernych, aby z jeszcze większym zapałem gromadzili się w przepięknej świątyni w Porozowie. Podczas uroczystości zebranym zaprezentowano książkę «550 lat rzymsko – katolickiej parafii w Porozowie» (w językach polskim i białoruskim) ze wstępem ks. bpa Aleksandra Kaszkiewicza autorstwa o. dra Józefa Makarczyka OFM Conv., opowiadającą o dziejach parafii porozowskiej. Zachęcamy wszystkich do jej nabycia.

Człowiek w swych dziejach dążył do tworzenia struktur społecznych, które zapewniłyby mu bezpieczeństwo, jak też dały możliwość doskonalenia się w rozwoju. W Kościele katolickim taką podstawową strukturą społeczną, stanowiącą bezpieczeństwo i dającą możliwość rozwoju, jest parafia. W Dekrecie o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem tak czytamy: «Parafia dostarcza naocznego przykładu apostolstwa wspólnotowego, gromadząc w jedno wszelkie występujące w jej obrębie różnorakie właściwości ludzkie i wszczepiając je w powszechność Kościoła».

W 2010 r. obchodzimy 550- lecie parafii św. Michała Archanioła w Porozowie. Według posiadanych danych archiwalnych powstała ona w 1460 r. z fundacji Jana Rymwida Jagintowicza, starosty sądowego lidzkiego i brzeskiego, dziedzica Porozowa.

Ta wspólnota parafialna przez wieki była wierna Krzyżowi i Ewangelii. Swą wierność Chrystusowi potwierdzała nieraz w różnych okresach burz dziejowych. To, że wierni potrafili przechować depozyt wiary było wielką zasługą duszpasterzy - kapłanów, którzy potrafili zaszczepić miłość do Kościoła.

W Dekrecie o pasterskich zadaniach w Kościele Christus Dominus tak czytamy: «W spełnianiu obowiązku nauczania do zadań proboszczów należy: głoszenie słowa Bożego wszystkim wiernym, by umocnieni w wierze, nadziei i miłości, wzrastali w Chrystusie, a wspólnota chrześcijańska dawała to świadectwo miłości, które zlecił Pan. Podobnie należy do ich zadań doprowadzenie wiernych przez nauczanie katechizmu do pełnego poznania tajemnicy zbawienia, przystosowanego do każdego wieku».

Zachęcam do dziękczynienia Bogu Te Deum laudamus za tyle wspaniałych wieków parafii w Porozowie, za jej duszpasterzy i wiernych. Niech zatrzymanie się czytelnika nad lekturą książki, pomoże docenić wielką rolę naszych Przodków w wierności Chrystusowi i Jego Matce. Tak samo niech stanie się okazją do pogłębienia dziejów Kościoła na Grodzieńszczyźnie.

< Poprzednia		Następna >